ใจไม่ไร้ปาฏิหาริย์

“ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ ฉันแค่มาทำงานไม่ได้อยากทำร้ายใคร คุณไม่ขายก็บอกไม่ขายสิ"หญิงสาวกลัวว่าจะไม่รอด จึงเริ่มทุบตีผลักดันเขารัวๆ จนคนร่างใหญ่ต้องออกแรงรวบมือเธอทั้งสองไว้ 

“เธอมาซื้อก็บอกว่ามาเธอมาซื้อสิ" เสียงเข้มดุของชายหนุ่มตวาดกลับ 

“ถ้าบอกว่ามาซื้อแล้วคุณจะยอมเจอได้ยังไงล่ะ มันก็ต้องมีวิธีกันหน่อย แต่ฉันได้ข้อสรุปแล้วว่าคุณไม่ขายฉันจะไปบอกเจ้านายฉันเอง โอเค?” เธอกระชากเสียงกล่าว 

"ผมไม่ชอบขาดทุน" ไม่ทันให้หญิงสาวได้ต่อล้อต่อเถียง เขาก็กระชากเธอเข้าไปประทับริมฝีปากหนาลงบนปากบางอย่างแรงรวดเร็ว ก่อนค่อยๆละเลียดชิมริมฝีปากบางเบาๆ คนที่ไม่ทันตั้งตัวได้แต่ตาค้าง ไม่คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ร่างกายหญิงสาวแข็งทื่อเป็นน้ำแข็ง และใบหน้าคมก็ถอนออกด้วยอาการเซ็งๆ พร้อมกึ่งผลักกึ่งปล่อยร่างบางออกจากอ้อมแขน 

“จืด..." เขากล่าวเสียงเรียบใส่หน้าเธออย่างไม่ใยดี 

"ไม่เห็นมีอะไรแต่ดันจะเอาตัวมาแลกกับงานแบบนี้อีก กลับไปซะอย่ามาเหยียบที่นี่อีก ผมไม่ขายเกาะสีทรายให้ใครทั้งนั้น โดยเฉพาะนายวิโรจน์นั่น!" นั่นคือคำพูดสุดท้ายของเธอที่เธอได้ยินจากปากเขา  

 *ขอฝากผลงานเรื่องใหม่ของไรท์ด้วยนะคะ ช่วยให้กำลังใจกันเยอะๆน๊าาา