"เสื้อผ้าผมไปไหน ผ ผ ม ผมจะ จะ"
"ไปอาบน้ำ"
"ไอโรคจิต ทำได้แม้แต่คนเมา ไอเลว ไอชั่ เห้ย!!" เสียงด่าเปลี่ยนเป็นเสียงร้องดังลั่น ผิวขาวสว่างนวลเนียนที่แม้แต่พ่อผู้ให้กำเนิดก็เคยเห็นเพียงแค่ตอนเป็นเด็กเผยขึ้นอีกครั้ง เมื่อผ้าห่มผืนใหญ่ที่ใช้แอบอยู่ถูกตวัดออกทิ้งลงข้างเตียง มือหนารวบข้อมือเรียวสองข้างรวมกันกดทับไว้เหนือหัว มืออีกข้างที่ว่างคว้าจับกางเกงในตัวจิ๋วบังคับรูดออกจากเรียวขาจนตอนนี้ไม่เหลือสิ่งใดปกปิดร่างกาย
"ไปอาบน้ำซะ"
"///////////"
ข้อมือข้าวอุ่นถูกปล่อยจากพันธนาการ อีกฝ่ายหันหลังเดินออกจากห้องไปพร้อมกับชิ้นส่วนสุดท้ายที่ช่วยปกปิดร่างกายเขา
.
.
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
เป็นนิยายชายรักชาย นายเอกท้องได้