++ ห้ามใจรัก ++
.
.
.
คิดว่าไม่ใช่ความรัก แต่ในใจกลับคิดถึงและโหยหา
และจาก 'ไม่คิดจะรัก'
สุดท้ายหัวใจกลับไม่เหลือที่ว่างไว้ให้ใครอีก
.
.
.
- คำโปรย -
“ทำแบบนี้กับรินทำไมคะ”
กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอก็ผ่านไปเป็นนาที รินลดามองนัยน์ตาวูบไหวของคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่อ่านไม่ออก เธอเดาไม่ออกเลยสักนิดว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“ตอนรินเสนอให้อาธีก็ปฏิเสธอ แล้วตอนนี้คืออะไรเหรอคะ อาธีต้องการอะไรจากรินกันแน่”
ครั้งก่อนเขาปฏิเสธเธออย่างไร้เยื่อใย ทว่าคนที่เคยปฏิเสธกันในวันนั้นกลับเป็นคนเดียวกับที่จูบเธอจนแทบหลอมละลายอยู่บนตัก เขาต้องการอะไรจากเธอกันแน่ แค่ความรู้สึกที่เธอเผชิญอยู่ยังเจ็บไม่พออีกหรือไง
“พอรินสารภาพรักอาธีก็ปฏิเสธ แต่พอรินจะตัดใจอาธีกลับมาทำแบบนี้ อาธีกำลังกลืนน้ำลายตัวเองรู้ตัวบ้างไหม”
“รู้สิ อาเป็นแบบนั้น เป็นอย่างที่รินว่า”
ธีรดนย์ยอมรับทุกข้อกล่าวหา เขาไม่มีอะไรต้องเถียงในเมื่อการกระทำทุกอย่างมันชัดเจนมากอยู่แล้ว ในเมื่อความสัมพันธ์มันเดินมาถึงขั้นนี้เขาก็ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธอะไรอีก ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกของตัวเอง หรือความรู้สึกที่รินลดามีต่อเขา
“อากลืนน้ำลายตัวเอง”
“...”
“แล้วตอนนี้อาก็อยากจูบรินมาก ๆ ด้วย”
คำสารภาพที่ไม่คิดว่าจะได้ยินทำเอาคนฟังทำตัวไม่ถูก รินลดาหน้าร้อนวูบ สับสนว่าตัวเองควรโกรธหรือควรอายเพราะคำพูดที่แสนตรงไปตรงมาของเขา
“อ.. อาธีหมายความว่ายังไง”
“หมายความว่าอาอยากได้ริน”
เขาอยากได้ และนั่นเป็นคำพูดที่สื่อความหมายตรงตัวสุดๆ แล้ว
อยากได้ความรักของเธอ
อยากทำให้เธอเป็นของเขา
อยากทำให้อ่อนระทวยอยู่ใต้ร่าง
อยากได้ทั้งตัวและหัวใจ
ทุกอย่างที่เป็นรินลดา เขาต้องการครอบครองไว้ทั้งหมด
** พระเอกกับนางเอกไม่ได้เป็นอาหลานจริงๆ นะคะ
เป็นแค่คนหล่อมีอายุที่ย้ายมาอยู่ข้างบ้านแค่นั้นเอง **
#คุณอาข้างบ้าน
#อาธีของริน
ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ของพิริณด้วยนะคะ
รับรองว่าความหวานและความฟินไม่ทำให้ผิดหวัง
NC20+ จัดหนักจัดเต็มเหมือนเดิมจ้า
เรื่องนี้ใช้อิมเมจคุณ Daniel Henney นะคะ
มันตรงกับภาพอาธีที่พิริณคิดไว้ในหัวเลย 555
Guest
