"นี่คิดจะทำบ้าอะไรของคุณน่ะ?" ชลลัดดารีบผลักโรมรันออกไปจากตัวหลังจากที่โดนเขามอบจูบอันแสนเร่าร้อนมาให้ ก่อนจะตบเข้าไปที่ใบหน้าที่แสนเพอร์เฟคนั้นอย่างเต็มแรง
เพี๊ยะ!!
แทนที่จะทำให้เขามีสติมากขึ้น โรมรันกลับปาดเลือดตรงริมฝีปากบางของตัวเองเบาๆ ก่อนจะหันมาบีบไหล่สองข้างของชลลัดดาเอาไว้เต็มแรงอีกครั้ง
"ทำไมเธอถึงไม่ยอมเป็นของฉันสักทีห๊ะ! ผู้หญิงแทบทุกคนในประเทศนี้ต่างก็ต้องการมาแบให้ฉันฟรีๆทั้งนั้น แต่กับเธอทำไมถึงไม่ยอมฉันสักที!!" โรมรันตะโกนถามชลลัดดาด้วยความโมโห
"ป่าเถื่อน สกปรกที่สุด! แล้วจำเอาไว้นะว่านอกจากคุณจะไม่ได้ฉันแล้ว แม้แต่ขาอ่อนของฉันคุณก็ไม่มีวันได้แตะ ปล่อย!!" ชลลัดดาพยายามดิ้นให้หลุดจากการจับกุมของเขา
"หึ งั้นหรอชลลัดดา เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันมีสิทธิ์ทำมากกว่านั้นด้วยซ้ำ!"