หัวหน้าองค์กรนักฆ่าเกิดใหม่

Y

หัวหน้าองค์กรนักฆ่าเกิดใหม่

หัวหน้าองค์กรนักฆ่าเกิดใหม่

สโลว์ไลฟ

Y

9
ตอน
9.11K
เข้าชม
30
ถูกใจ
65
ความคิดเห็น
274
เพิ่มลงคลัง

เนื้อเรื่องนี้อาจจะใช้คำไม่สุภาพ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

 

“คุณหนู คุณหนูครับ!” โอ้ยปวดหัวชะมัดเลยเเล้วใครมันเรียกวะเนี่ย

 

เอ่อ ว่าเเต่ที่นี่มันที่ไหนวะเนี่ย จำได้ว่ากินลูกอมอยู่เเล้วดันติดคอ เพราะดูละครคอมเมดี้อยู่ก็เลยหัวเราะเกินไปจนลูกอมไหลเข้าคอก็เลยขาดอากาศหายใจ

 

โอ้ย! เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังไม่ได้เลยนะเนี่ย ใครจะคิดว่าหัวหน้าองกรนักฆ่าอย่างเขาที่ผ่านทั้งลูกปืนทั้งมีดสารพัดสิ่ง เเถมยังขึ้นชื่อว่าตายยาก จะมาตายเเค่ลูกอม พูดถึงไหนอายถึงนั้นเลยนะโว้ย เเต่ก่อนอื่นผมขอกลับไปสถานการณ์ปัจจุบันก่อน

 

เเต่ดูจากคร่าวๆ ตอนนี้ผมอยู่โรงพยาบาลอยู่ เเต่ผมว่ามันเเปลกตรงที่ไอ้ผู้ชายร่างกำยำตรงเนี่ยมันมาเรียกผมว่าคุณหนูนะสิ ว่าเเต่มันเป็นวะเนี่ย?

 

“เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครหรอครับ”

 

“คุณหนูจำผมไม่ได้หรอครับ ผมเป็นมือขวาของคุณพ่อคุณหนูไงครับ”

 

“ผมว่าต้องมีเรื่องอะไรเข้าใจผิดกันเเน่เลยครับ อีกอย่างผมไม่ใช่คุณหนูของพวกคุณนะครับ” ผมว่ามันชักจะเเปลกเเล้ว

 

“นี่คุณหนูจำอะไรไม่ได้เลยหรอครับ งั้นหรอสักครู่เดี๋ยวผมเรียกคุณหมอมาตรวจนะครับ”

 

ชั่งเเม่งขี้เกียจอธิบายเเล้ว ตอนนี้ผมโครตปวดฉิงฉ่องเลย ขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค้าบ

 

“งั้นเดี๋ยวขอเข้าห้องน้ำสักเเปปนะครับ”

 

“เชิญเลยครับคุณหนู” เออ! จะเรียกอะไรก็ช่าง ตอนนี้ผมไม่ไหวเเล้ว เพราะตอนนี้ผมต้องการฉิ่งฉ่องมาก

 

หลังจากเปิดประตูเข้าห้องก็ได้เกิดเสียงดังขึ้นเเละท่านอ่านทุกท่านก็น่าจะเดาออกว่ามาจากใคร

 

จ๊ากกก! นี่ใครวะเนี่ย อย่าบอกนะว่าผมเข้ามาอยู่ในร่างใหม่เนี่ย ก็ว่าอยู่ว่าทำไมไอ้นั้นมันเอาเเต่เรียกผมว่าคุณหนู

 

“คุณหนู! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

 

“เปล่า ผมไม่ได้เป็นอะไร” ผมได้ตะโกนกลับไป

 

เเต่ในหนังมันบอกว่าถ้าได้มาอยู่ในร่างใหม่มันต้องมีความทรงจำสักหน่อยนี่หว่า เเต่ทำไมไม่เห็นจำอะไรได้เลย

 

อึก! อือฮือ พูดปุปก็มาปัปเลยไอ้ความทรงจำเนี่ย ปวดหัวโว้ยยย

 

อ่าตอนนี้ผมรู้เเล้วว่าผมมาอยู่ในร่างใคร เอาเป็นว่าผมขอเเนะนำตัวเองเเละเด็กคนนี้ให้รู้จักก่อนนะครับ งั้นผมขอเเนะนำไอ้เด็กคนนี้ก่อนเเล้วกัน

 

ไดมอนด์ อายุ 19 ปี สูง 175 ซม. ลูกครึ่งไทยนอว์เวย เป็นลูกคนเล็กสุดของบ้าน หน้าตาน่ารักขาวหน้าตาจิ้มลิ้ม มีนิสัยเป็นคนเงียบๆ ขี้กลัว ไม่ค่อยกล้าพูดกล้าคุย จนโดนไอ้พวกเเย่บางคนในโรงเรียนเอาเเต่เเกล้ง ส่วนสาเหตุที่เด็กคนนี้ตายก็เพราะเกิดจากความเครียดจนก้าวบรรไดพลาดตกลงมา

 

ส่วนผมในร่างเก่าชื่อ วิคเตอร์ อายุ 29 ปี สูง 190 ซม. ลูกครึ่งอเมริกันนอวเวย์ ผมไม่มีพ่อมีเเม่เเละต้องดิ้นรนด้วยตัวเองจนขึ้นเป็นหัวหน้าองกรนักฆ่า เห็นไหมละชีวิตผมมันไม่ได้ปูด้วยดอกกุหลาบหรอก ชีวิตคนเรามันต้องดิ้นรนจนถึงที่สุดเพื่อให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นเเละต้องสูญเสียอะไรบางอย่างในบางครั้ง เเต่มันก็คุ้มค่า คิดไปก็คิดถึงลูกน้องเเละเพื่อนสนิทผมที่นั่นจัง พวกเขาเปรียบเสมือนครอบครัวผมด้วยนะสิ รวมทุกข์รวมสุขด้วยกันมาตั้งนาน ตอนนี้พวกมันคงนั่งปิ้งไก่ย่างฉลองผมตายรึเปล่าเนี่ย 555

 

เเต่ไหนๆก็ได้มาเกิดใหม่เเล้ว งั้นผมขอใช้โอกาสนี้เต็มที่กับร่างใหม่นะค้าบ

 

จุ๊ๆ ไม่ต้องกลัวว่าผมจะใช้ชีวิตเเบบสงบสุขไม่เอาคืนไอ้พวกเเย่ๆที่มันกลั่นเเกล้งร่างไอ้เด็กนี่เหมือนในละครนะครับ เพราะผมนะชอบความตื่นเต้นเเละบันเทิงซะมากกว่า เเล้วพี่จะสอนพวกหนูเองว่าอะไรคือของจริง หึหึ

 

 

 

จบไปเเล้วกับบทนำนะจ้ะ นี้เป็นเรื่องเเรกของไรท์เลย ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน่าค้าบ

 

นี่เป็นครั้งเเรกที่เขียนนิยาย อาจจะมีข้อผิดพาดเยอะไปหน่อย เเต่ไรท์ก็จะพยายามฝึกให้ดีขึ้นเรื่อยๆ เเล้วถ้ามีข้อติชมอย่างไงก็คอมเม้นกันได้เลยนะคะ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว