บทนำ - ชายผู้ไร้ตัวตน
เรามักเคยรู้จักคนหนึ่งที่ไม่เป็นที่ต้องการ ใครบางคนที่เป็นเหมือนอากาศธาตุ เดินไปทางไหนก็ไม่มีใครเห็น ใครบางคนที่เมื่อเค้ายิ้มก็ไม่มีใครเหลียวแล หรือยามร้องไห้ยังไร้ซึ่งการตอบรับใด
ใครบางคนที่เราไม่เคยรู้เลยว่า เขายืนอยู่ตรงไหนของโลก
“xxx” คือใครคนนั้น
xxx เป็นคนที่ไม่มีอะไรโดดเด่นมากนัก เขาไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และเหมือนจะไม่อยากให้ใครมาสุงสิงกับเขาเช่นกัน
xxx ใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการเล่นมือถือ หรือ มองเหม่อไกลออกไปนอกหน้าต่าง บางครั้งผมก็ลองมองไปจุดเดียวกับเขา กลับไม่พบสิ่งใด มีเพียงทิวทัศน์เก่าๆ ที่ช่างไร้ความหมายที่จะมองออกไป
หรือผมไม่สามารถมองเห็นสิ่งเดียวกับที่เขาเห็น...
ถึงแม้ว่า xxx จะไม่มีเพื่อนสนิท หรือ ใครสักคนที่อยู่รอบตัวเขา แต่เขาก็เอาตัวรอดกับชีวิต ม.ปลายอย่างไม่ติดขัดมาได้เช่นกัน
ผมคิดว่าต่อให้มีคนโดดดึกตายหรือเกิดเพลิงไหม้ขึ้นมาต่อหน้าตอนนี้ เขาก็ยังคงแค่มองมันนิ่งๆ ในระยะที่กำลังพอดี ไม่ใกล้หรือไกลจนเกินไปให้เป็นที่สังเกตุเห็น ก่อนจะหันกลับไปมองเหม่อออกไป ไกลแสนไกลโดยไม่มีใครสามารถรับรู้เรื่องราวของเขาได้
ผมอิจฉาเขาที่เป็นแบบนั้น...
ในขณะเดียวกันตัวผมเอง ต้องเออออเข้ากลุ่มกับคนนู้นที คนนี้ที เพื่อที่จะให้มีที่ยืนในสังคม
ไม่กล้าพอที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่กล้าพอจะไปยืนอยู่ในที่ๆ ไม่มีใครมองเห็น
ผมเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่คนเดียวไม่ได้ ผมต้องการผู้นำ ผมต้องการคนที่เดินตามหลัง ผมต้องการคนที่ยืนข้างๆ คอยสนับสนุน หากไร้พวกเขาผมคิดภาพตัวเองไม่ออกว่าจะอยู่อย่างไรในโลกอันแสนโหดร้ายใบนี้
นั่นเองคงเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมอยากจะรู้จักกับ xxx ชายผู้ซึ่งไม่มีใครต้องการและไม่ต้องการใคร
Guest
