จบ เสน่หาไพลิน
13
ตอน
7.55K
เข้าชม
9
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
32
เพิ่มลงคลัง

พอลิ้นลากผ่านหน้าท้องฉันก็อยากร้องกรี๊ดดังๆ ฉันดีใจนิดๆ ที่เขาหยุดอยู่แค่นั้นเพราะเริ่มเหนื่อยขึ้นทุกที 

ที่เขาหยุดไม่ได้แปลว่าหยุด … หยุดที่แปลว่ายังทำได้ 

เขาละปากจากหน้าท้องของฉันเพื่อไปถอดผ้าชิ้นสุดท้ายที่ปกปิดของสงวนเอาไว้ 

เมื่อเขาประทับจูบลงมาที่เนินสามเหลี่ยมสติของฉันก็หลุดลอย ลืมตาอยู่แท้ๆ แต่กลับไม่เห็นอะไรสักอย่างทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าพร่าเบลอไปหมด ฉันเอาแต่พร่ำเรียกชื่อของเขาจนคอแหบ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว