"สเหน่ห์แรงจริงนะมึงไอ้ต้น" ผมพูดกับมันตอนพักกินข้าวเที่ยง
"ทำไม มึงหึงกูหรือไง" ไอ้ต้นหยอกผม
"หึงทำไม มึงก็มีคนที่มึงชอบอยู่แล้วไง" ผมสวนกลับ
ไอ้ต้นทำท่าครุ่นคิดสักพักแล้วก็หัวเราะออกมาเบาๆ
"มึงหัวเราะอะไรของมึงวะ" ผมถามเพราะเริ่มหงุดหงิดแล้ว
ไอ้ต้นมองหน้าผม แล้วอยู่ๆมันก็เอามือมาลูบหัวผม
"นี่มึงโง่หรือดูไม่ออกวะ ว่ากูหมายถึงใคร" มันมองหน้าผม
แต่ครั้งนี้ สายตาของมันดูช่างอ่อนโยนกับผมเสียจริง