นางสร้อยกับนางณี 1

(พ.ศ. 2363 หรือสองร้อยปีมาแล้ว มีทาสสองคนชื่อ นางสร้อยกับนางณี ทั้งสองท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว จึงมาปรึกษากัน) 

สร้อย:ท้องของณีเป็นไงบ้าง ของข้าน่ะ รู้สึกว่าเจ้าแดงอยากออกมาเต็มทีเเล้วล่ะ 

ณี:ข้าก็เหมือนกันเลยจ่ะ อยากเห็นหน้าเจ้าดินเต็มทีเเล้วล่ะ 

พวกเขาสองคนกลัวการคลอดมาก อยากจะไปปรึกษาทาสหรือชาวบ้านที่เคยท้องและคลอดลูกเสียหน่อย 

สร้อย:พี่เย็นจ้ะ(ทาสที่เคยท้อง) ตอนพี่เบ่งไอ้ทิตออกมานี่เจ็บมากมั้ยจ้ะท้องข้ากับณีก็ใกล้คลอดเต็มที ยังไม่วางใจเรื่องนี้สักเท่าไร 

เย็น:แหม๋ พวกแกก็เป็นกังวลไปได้ คลอดยากเชียวนะ มันก้อต้องเจ็บเป็นธรรมดาสิ 

แต่มันชื่นใจน้าาา ตื่นมามีไอ้ทิตนอนบนเเขนน่ะ 

พอได้ยินนางเย็นพูดก็ใช่ว่าเข้าใจ แต่..... 

สร้อย:โห่พี่!! ยังไงสร้อยก็ยังกลัวอยู่ดีนั่นเเหละ ตอนที่พี่จะคลอดไม่กังวลเลยหรอจ้ะ  

เย็น:กังวลสิ แกก็พูดได้คนทั้งคนออกมาจากตัวเราเลยนะ แล้วเเกจะทำไงอ่ะ มัวกลัวงี้ มันก็ต้องออกอยู่ดี 

ณี:เบ่งไงไม่ให้เจ็บดีล่ะพี่ ไอ้ชื่นใจมันก็เเน่นอนอยู่แล้วสิ ผีที่ไหนมาอยู่ในท้องเราต้อง9เดือน 

ย็น:เห้อออ พวกแกนี่น้าา กลับบ้านไปใกล้พลบค่ำแล้ว ไม่ต้องกังกลเรื่องคลอดหรอก เดี๋ยวไอ้แดงกับไอ้ดินมันจะเป็นกังวลไปด้วย 

พอตกเย็นณีกับสร้อยกำกำลังเดินทางกลับเรือนก็เดินผ่านป่าซึ่งมีเว็จ(ห้องน้ำ)แล้วก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง คล้ายกับเสียงเบ่งอะไรออกมา 

ณี:เสียงอะไรอ่ะ นางสร้อย  

สร้อย:นั้นสิ เสียงแปลกๆ ดัง อึ้อออ อึ้อออ แถวเนี้ย 

(ณีกับสร้อยก็แอบเข้าไปดู) 

ณี:ณีว่าเราเข้าไปดูกันใกล้ๆมั้ย เสียงมันแปลกๆนะ 

สร้อย:แล้วถ้าเป็นผีขึ้นมาล่ะ 

อื้อออ~~ อืมม... 

ณี:ไปดูเหอะน่าาา 2คนเพื่อนตายนะเว้ยยย 

แอ๊ดดดด(เปิดประตู) 

สร้อย:ณี!!!นั่นมัน... 

เห็นนางสายกับนางรำทองทั้งคู่กำลังเบ่งคลอดลูกท่านั่งยองๆ 

สาย:อึ้ออออ อึ้บ 

รำทอง:โอ้ย แอบดูอะไรเล่าพวกเอ็ง! 

รำทอง:เดี๋ยวเกิดคลอดยากขึ้นมาจะว่าอย่างไร ห๊ะ  

สาย:ใช่ ดูสิ พวกเจ้าก็ใกล้แล้วด้วย 

สร้อย:พวกเอ็งน่ะ บ้ารึป่าวสมองเรอะเรือนรึไงกัน ใครเค้าให้มาเบ่งคลอดกันในเว็จกันเล่า 

ณี:ใช่ เกิดมาพึ่งเคยเจอนี่เเหละ  

รำทอง:อ๊ะ..โอ๊ยยยย!!! 

สาย:ออกแล้ว ลูกเอ็งออกเเล้วรำทอง 

ณี:รีบอุ้มขึ้นเรือนเถอะ จะนั่งดมกลิ่น....กันอย่างงี้รึไง 

จากนั้นทั้งคู่ก็รีบพานางรำทองและนางสายขึ้นเรือน 

พอตกค่ำก่อนจะนอน ณีก็ได้บ่นถึงเรื่องราวในวันนี้ 

ณี:สร้อย วันนี้เรื่องวุ่นวายเต็มไปหมดเลยเนอะ เจ้าดินนี่ก้อจะอีกตอนไหนไม่รู้  

สร้อย:ผู้ใดจะรู้ มันอาจจะคลอดในพลบค่ำนี้ก็ได้  

ณี:พี่ก็นะ 

สร้อย:โอ้ย!!! ณีข้าเจ็บ เจ็บท้อง