ไม่อยากจะเชื่อ!!!เลยจริงๆซื้อไม้ม๊อบถูพื้นให้เธอแค่เนี่ย ดันได้เธอเป็นแฟนซะงั้น
ผักหอม
ข้าวสวย
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🥬🥬🥬🥬🥬🥬🥬
"เธอ พึ่งย้ายมาเราช่วยทำความสะอาดห้องให้มะ" ผักหอมรีบเสนอตัวทันทีด้วยความเต้นตื่นที่เพื่อนข้างๆห้องเธอคือข้าวสวย
"ก็ได้อยู่นะ เธอ" ข้าวสวยยิ้มตาหยีด้วยความปลื้มใจที่วันนี้มีคนมาเสนอตัวช่วยเธอทำความสะอาดห้องเพราะเธอพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี้วันแรก แถมคนที่มาเสนอตัวช่วยเธอก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลเพื่อนที่ทำงานของเธอนั่นเอง
"แล้วไหนไม้กวาดกับไม้ม๊อบล่ะ" ผักหอมเดินไปยังริมระเบียงของห้องเพื่อหาอุปกรณ์ที่จะใช้ทำความสะอาดให้กับห้องของข้าวสวยแต่ดูยังไงก็ไม่เห็นจะมีเลย
"เอ่อ..คือเราไม่มี" ข้าวสวยยิ้มแห้งๆให้ผักหอม
"มะ..ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปซื้อให้" พูดจบผักหอมก็รีบวิ่งออกจากห้องของข้าวสวยทันทีเพื่อที่จะไปซื้ออุปกรณ์ที่จะใช้ทำความสะอาดห้องของอีกคนได้
"ดะ..เดี๋ยวสิ เธอ คุณผักหอม!!!!" ข้าวสวยตะโกนเรียกผักหอมทันทีที่เห็นว่าอีกคนจะไปซื้ออุปกรณ์ทำความสะอาดจริง แต่คงไม่ทันแล้วละ ตอนนี้อีกคนวิ่งลงบันไดไปแล้ว แต่ เอ๊ะ ลิฟท์ก็มีนี้น่าแล้วทำไมถึงวิ่งบันไดล่ะ
"แฮ่ก..แฮ่ก..." ผักหอมหยุดหอบหายใจหน้าอพาร์ทเม้นท์ที่เธอเช่าอยู่ คิดๆไปแล้วทำไมถึงไม่ลงลิฟท์มาว่ะเรา งงตัวเองรีบอะไรขนาดนี้เนี่ย
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป.....
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
"นี่เธอ" ผักหอมยื่นไม้ม๊อบให้กับข้าวสวยทันทีที่อีกคนเปิดประตูห้อง
ข้าวสวยยื่นมือออกไปรับไม้ม๊อบนั่นจากมือผักหอมพร้อมกับยิ้มให้กัน
"ขะ..ขอบคุณนะ" ข้าวสวยเอ่ยปากขอบคุณผักหอมออกไป แต่ผักหอมกลับมีท่าทีที่เขินอายตอนนี้แก้มเธอทั้งสองข้างแดงไปหมดแล้วอะ
"มา..เราช่วย"ผักหอมไม่รอช้ารีบแทรกตัวเข้าไปในห้องของข้าวสวยอย่างไว
~~ในที่สุดฟ้าดินก็เป็นใจให้คุณเขามาอยู่ใกล้ๆเรา อิอิอิ~~~
ปล.ไรท์สมมุติขึ้นมาเอง ไม่มีเจตนาให้บุคคลในรูปเสียหาย ขออนุญาติเจ้าของรูปด้วยนะคะ