ดวงใจวายุ

"นี่นาย มาบุกรุกบ้านคนอื่นแล้วยังจะกินอะไรซี้ซั้วอีกนะ นี่ห้องฉันนะ" แก้วระวีว่าพลางลุกนั่งมองเขาสีหน้าหงุดหงิด 

".... " ชายหนุ่มทำเพียงมองเธอด้วยหางแล้วกลับไปกินต่ออย่างหน้าตาเฉย 

"ไอ้บ้านี่" หล่อนแหว 

"....." 

"ยัย...บ้า...นี่!" เขาสวนกลับหน้าตาย จนหญิงสาวงง  

"แล้วนี่ทำไมยังอยู่นี่ ทำไมไม่กลับไปซะ" แก้วระวีถามทั้งที่รู้มาเขามาหาตน เพื่ออะไร 

"มาเอา...ของคืน" 

"ของอะไร" 

"....."             

"....." 

"เธอ!"  

"....!" แก้วระวีมองเขาตาโต  

ตกลงว่าจะหนีไม่รอดใช่ไหมเนี่ย 

"ไปอาบน้ำซะ แล้วเราจะได้คุยกัน" เขาว่าเสียงเรียบท่าทางใจเย็น ไม่เหมือนกับที่เจอกันแรกๆ  

"ได้!" หญิงสาวตอบทันที ด้วยคิดว่าคงจะหาทางหนีได้แน่นอน พลางกะวีกะวาดเก็บผ้าห่มแล้วหยิบเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไปทันที โดยไม่ทันสังเกตสายตาคมดุที่ทอดมองตามด้วยรอยยิ้มร้ายกาจเกินที่เจ้าตัวจะคาดเดา