" หนู๋หญิงได้พี่แล้วจะทิ้งพี่หรอ " เสียงชายร่างโตเอ่ยทักท่วงหญิงสาว
'พี่!!! คุณห่างกับหนู๋ตั่ง20ปี แต่แทนตัวเองว่าพี่!! ' เธอถึงกับตกใจกับคำที่แทนตัวเขาเองด้วยคำว่าพี่ ทั้งๆที่เขาเองนั้นสามารถเป็นพ่อเป็นลุงได้เลย
" คูณหมีเอาอะไรมาพูดคะ หนู๋เนี้ยนะที่ข่มขืนคุณหมี" หญิงสาวพูดพลางชี้หน้าตัวเองประหนึ่งจะย่ำเตือนเขาว่าเป็นเธอจริงๆหรอที่ทำเรื่องแบบนี้ลงไป
" ไม่เชื้อหรอ ดูหนี้สิ" ชายหนุ่มถ่างขาตัวเองออกเผยให้เห็นรอยเลือดเล็กๆที่อยู่ระหว่างกึ่งกลางของขาทั้งสองข้าง
หญิงสาวเห็นการกระทำของชายหนุ่มแบบนั้นก็มิวายที่จะอดสงสัยไม่ได้ เธอเดินตรงไปดูในจุดที่ชายหนุ่มต้องการให้ดู
" เห็นไหม เลือดพรหมจรรย์ของเราสองคน" (ชี้ตรงกองเลือดเล็กๆ) หญิงสาวเห็นแบบนั้นก็ตกตะลึงในหลักฐานที่ชัดเจน
'โอ้ยย ไม่น่าเชื้อว่าคุณจะยังหลงเหลือพรหมจรรย์อยู่ อายุก็ปาไปเลขสี่แล้วนะค่ะ!!!' หญิงสาวได้แต่โว้ยวายภายในใจ เธอไม่กล้าแม้จะปริปากบ่นออกมา เขาคนที่เป็นเจ้านายของพ่อและแม่เธอบัดนี้กลายมาเป็นคนที่ลูกสาวเพียงคนเดียวอย่างเธอกระทำมิดีมิร้ายไปเสียแล้ว เรื่องนี้ ถ้ามีใครรู้มีหวังโดนหวายเหนียวแช่น้ำเกลือของบิดาหลงบนกลางหลังเป็นแน่ แค่คิดหญิงสาวก็ถึงกับขนลุกขนผองไปทั้งตัวแล้ว