Pawn หมากของการเมือง (12+)

   บทนำ

ณ ยามราตรีที่ จันทราเพียงหนึ่งเดียวได้ส่องสว่างไปทั่วบริเวณที่มีคฤหาส์อันสวยงามจากภายนอก

แต่ภายใน.......

ปั้ง เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วบริเวณ จากภายใน

ภายในคฤหาส์นั้นพบเจอแต่ศพที่นอนกองกันเป็นสิบ ทุกศพได้มีรูกระสุนในทุกศพ 

"ห๊ะ....หะ.."เสียงหายใจจากคนหนึ่งที่พยายามคลานไปหยิบวิทยุที่ตกกับพื้น

เขาทำสำเร็จที่สามารถคว้าวิทยูได้แต่

ตึบ ตึบ ตึบ เสียงฟีเท้ายที่กำลังเดินมาล

"ช่วยด้วย!!!!!"เมื่อเขาได้ยินเสียงฟีเท้านั้น เขาก็รีบไปหยิกวิทยุนั้นมาทันที

"เสียใจด้วยนะ"เสียงจากชายคนนั้นที่เป็นเจ้าของเสียงฟีเท้า เขาสวมหน้ากากที่แปลกประหลาด แต่......

"ไอพวกกำลังเสริมมันตายไปแล้วนะ"เขาเดินมาพร้อมกับรานศพอีกคนมาด้วย

"ฮึ้ย!!!!!"เมื่อชายที่นอนอยู่กับพื้นเข้าก็พยายามคลานหนีอย่างไม่คิดชีวิตอะไรเลย

"โอ๊ะ~ อย่าทำตัวเป็นเด็กน้อยสิ^w^ "พร้อมกับโยนศพไปวางไว้กับกำแพง

ชายสวมหน้ากากได้หยิบมีดพร้อมกับเช็ดมีดและเดินอย่างช้าๆไปหาชายที่พยายามคลานหนี

หมับ!

"อย่า!!!!!!"ชายสวมหน้ากากได้มาล็อกคอของชายพยายามคลานหนี 

"ก็ช่วยบอกหัวหน้า-ึงที่สวรรค์ด้วยนะ ว่า 'ชาติหน้า อย่าคิดจะเล่นกับ-ูเด็ดขาด' "

"ปล่อยฉันไปเถอะ.........ฉันมีลูกสาว......4ขวบเองนะ"ชายที่โดนล็อกคอนั้นได้ขอร้อง อ้อมวอนขอชีวิตอย่างเวทนา

"อ่อเหรอ ดีเลย ลูก-ึงจะได้เข้าใจความรู้สึกขอกูเละ ที่พวก-ึงพรากทุกสิ่งไปจาก-ู"

"อ๊ะ.......น้ำ.......ลูก......."ชายที่โดนล็อกคอนั้นกำลังจะขาดอากาศ เขาได้เห็นภาพลูกสาวของเขาได้เห็นภาพ แต่นั้นก็เป็นเพียงภาพลวงตาที่สมองคิดไปเอง

ฉึก! ชายสวมหน้ากากนั้นได้ทำการแท่งไปที่หัวของชายคลานอยู่อย่างเลือดเย็นไม่เว้นแม้แต่ความเยื่อใยต่อลูกสาวของเขา

"หึหึ......555.....5....5....5555......5.555.5..."ชายสวมหน้ากากนั้นได้หัวเราะและน้ำตาที่ไหลลินออกมาพร้อมกัน

ตัวละคร 

นาย จริพัน(จ้อ) อายุ 15 ปี *เสียงชีวิตเมื่อ 12 ปีก่อน* นักเรียนมัธยมปีที่4 สายคอมพิวเตอร์ 

นาย ภวิวนต์(ภู) อายุ 28 ปี ทำงานเป็น พลทหารบก ยศจ่าสิบตรี 

 นาย เมรูมาน์(ม่อน) อายุ 27 ปี ทำงานเป็น วิศวกรไฟฟ้า และ กำลังศึกษาต่อปริญาโท สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า  

นางสาว มานิลา(บี) อาย 28 ปี ทำงานเป็น นักธุรกิจ ธุรกิจส่งออก และ แฟรนไชส์ร้านอาหาร 

นางสาว นริผา(ฝน) อายุ 27 ปี ทำงานเป็น นักธุรกิจ ธุรกิจโรงงานผลิตอุตสหกรรมรถยนต์,นักการเมือง(สส) และ นักเศรษฐศาสตร์ 

นางสาว ปรีณา(บี) อายุ 27 ปี ทำงานเป็นบอดี้การ์ดและเลขาส่วนตัวของ ฝน 

บุคคลปรึกษนา 

นาย ??????? อายุ ??? ปี ทำงาน มือสังหาร,Code name '03' 

ผลสุดท้าย จะฆ่าคนไปกี่คนก็ตาม ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากกลิ่นของเลือด

"จริงเหรอ......:)"

หลังไมล์ 

โมชิโมชิ

ผมจ้อจี้เองนะครับ ที่เห็นกันชัดๆเลยนะ ว่าแต่งนิยายการเมืองแล้วจะโดนอุ้มไหม ตอบเลยนะว่า ไม่รู้ครับ เพราะผมไม่ค่อยได้เห็นนิยายที่แต่งเกี่ยวกับการเมืองเลย มั้งนะ

อ่อแล้วก็ ไมได้อิงจากเหตุการ์ณจริงนะครับ เพราะเสี่ยว จะโดนอุ้ม กับดราม่าเลยเลี่ยงๆไว้ดีกว่า แฮะๆ:P

โอ้ ขอคำเตือกนะครับ ถ้าเห็นคอมเม้นว่า เหยียดพวกสลิ่มหรือฝ่ายค้ายผมลบ แต่เป็น พี่,น้อง เป็นสลิ่ม(ด่าผมเป็นสลิ่้มหรือพวกเสื้อแดง) ก็เชิญครับ ผมไม่ลบเพราะมันก็เป็นความคิดที่เขามองผมยังงั้นเพราะ แต่งเรื่องนี้มันต้องมีเละ ว่า เอาจากเรื่องจริง ควรเรียกว่าแรงบันดาลใจดีกว่าครับ เพื่อไม่ให้เกิดดราม่ากับโดนอุ้ม(ตอนแรกๆคิดหนักเลย ว่าจะทำยังไง แต่งกลัวผิดกฏหมาย กับ กลัวเกิดดราม่า)

จบหลังไมล์เพียงเท่านี้ครับ บายๆ ซาโยนาระ

อ่อลืม ที่เขียนว่า 12+เนีย หมายถึง คำเขียนที่มีการฆ่ากัน เนีย เรื่องนี้  เต็ม ไม่ต้องห่วงใครรู้จักผมดีจากธัญวลัยผมแทบจะไม่เคยแต่งแบบเรื่องไหนที่ไม่มีเลือดหรือที่ไม่มีการฆ่ากันเลย(จิตใจต่ำช้า) 

แถมๆ 

กฏหมายในเรื่องนี้ขอหยิกยกจากของบ้านเรานะครับ เพราะมันทำให้ผมแต่งได้ไงขึ้น 

และ จะเป็นเรื่องสุดท้ายครับ...............

ที่จะมีทั้งหก(สำหรับคนที่อ่านนิยายของผมจากธัญวลัยนะ จะเห็น จ้อ ภู ม่อน บี ฝน บีม จนจะอ้วกแล้วก็ตาม ก็ขอเป็นเรื่องสุดท้ายที่จะมีทั้งหกคนในนิยายของผม เพราะเรื่องใหม่ต่อจากนี้จะทำการ นำตัวละครที่ผมสร้างขึ้นมาเอง และอาจจะได้แรงบันดาลใจจากตัวละครเก่าๆนะ)

มีแค่นี้แหละครับ