(400ปีมาแล้ว มีนักรบหญิงใกล้คลอดสองคนกำลังสร้างเต็นท์เพื่อให้นักรบคนอื่นๆมาคลอดลูกไว้มากมายแล้วมีอุปกรณ์ช่วยคลอดแปลกๆแตกต่างกันมากมาย)
เมเม่: อืม เจ็บมากเลย
จีน่า: อดทนไว้พวกเรา โอ้ย
ฝูงก็อบลินได้แอบอยู่รอบๆเต้นที่หญิงท้องแก่ทั้งสองกำลังสร้าง
"ดูเหมือนวันนี้เราจะมีทารกให้กินหะ"
หัวหน้าของมันได้สั่งให้ล้อมเต็นท์ทั้งสองไว้
จีน่า: ใครอยากคลอดบ้างก็เข้ามาได้นะ
เหมือนก็อปลินพวกนี้ต้องการทำให้บังคับให้ทั้งสองคลอด ไม่ว่าเธอทั้งสองจะต้องการหรอไม่ก็ตาม
"ไม่ ฉันต้องการเด็กในท้องของแก"
ก็อบลินหลายตัวได้เข้าไปจับจีน่าที่ออกมานอกเต็น
(ส่วนคนอื่นๆที่รอคลอด ยังไม่รู้ตัวว่าก็อปบินบุก)
นากิ: ทำไงดีพวกเรา จะคลอดแล้วด้วย
เด็บบี้: ช่วยกันหน่อย เร็ว
(หญิงมีครรภ์เตรียมวางแผนออกรบพร้อมอั้นคลอด เมเม่ ไปเตรียมอาวุธ และที่เหลือไปวางกำลัง)
(เด็บบี้ กำลังบรรจุกระสุนปืน)
เมเม่: อดทนไว้นะพวกเรา
(เธอหายใจเข้าออก)
ก็อบลินสี่ห้าตัวได้ลากจีน่าออกไป ก่อนที่จะล็อกแขนล็อกขาให้เปิดกว้างและเริ่มกดท้องให้จีน่าอั้นคลอดไม่อยู่
"ออกมาซะดีๆ เจ้าลูกมนุษต์ชั้นต่ำ"
Dark elf สาวผู้บงการเหล่าก็อปลินผู้ที่กำลังท้องแก่ พอๆกับนักรบอีกฝ่าย นามชื่อลิเดีย กำลังมองจีน่าถูกบังคับให้คลอดโดยก็อบลิน
ส่วนก็อบลินที่เหลือรู้ว่าถ้านักรบท้องพวกนี้ยังคงเฝ้าระวัง จะทำให้พวกเค้าอั้นคลอด จนกว่าจะทนไม่ไหว น้ำเดิน ซึ่งเป็นเวลาที่อ่อนแอที่สุดของนักรบเหล่านี้ แน่ตอนนี้พวกก็อบลินได้ดักซุ่มที่ป่ารอพวกนักรบจะหมดความอดทนในการกลั่น
จีน่า: เจ็บนะ
(เธอร้องด้วยความโอดโอย ส่วนลิเดียพูดออกมาว่า)
"ดี เจ็บหรอ ยอมแพ้ซะ ถ้าไม่อยากเจ็บก็เบ่งลูกของเธอออกมา" ลิเดียใช้นิ้วเปิดร่องบวมของอีกฝ่าย ขณะที่ก็อบลินยังคงกดท้องต่อไป
ก็อบลิน: ท่านลิเดียก็จะคลอดไม่ใช่หรอท่าน
(ลูบท้องลิเดีย)
ลิเดียหายเจ้าเข้าลึกๆเพราะเริ่มปวดคลอดแล้วเหมือนกัน แต่เธอต้องการทารกของนักรบในเต็นท์ทุกคนเพื่อให้ลูกของเธอแข็งแกร่งดังราชาปีศาจ
"ใช่ ลูกน้องของข้า แต่เรามีธุรต้องทำให้เรียบร้อยก่อน"
ลิเดียปล่อยให้ก็อบลินลูบท้องแน่นๆ ของเธอ ขณะที่เธอกางขาของจีน่าและใช้นิ้วลูบปากมดลูกอีกฝ่ายให้เปิดออกช้าๆ
"อย่าอั้นเลย มันไร้ประโยชน"
ก็อบลิน: งั้นเดียวเราไปดูพวกกองทัพท้องแก่พวกนั้นก่อนขอรับนายท่าน
(รีบไปดูกองทัพหญิงมีครรภ์พวกนั้น)
เมเม่: อย่าพึ่งออกมานะลูก
(เธอทนอั้นคลอดไว้นานมาก)
จีน่า: อย่าเลยฉันขอร้อง
(สีหน้าเจ็บปวดมาก)
ลิเดียยังคงได้สั่งก็อบลินซุ่มในป่า แต่พวกมันเริ่มเห็นนักรบท้องแก่บางคนเริ่มขาสั่นจากที่อั้นคลอดนานเกินไป
"รอจนกว่าพวกนางจะน้ำแตก ส่วนฉันจะเตรียมเอาเด็กจากเจ้านี"
ลิเดียกดท้องจีน่าจนรู้สึกว่าทารกในครรภ์ขยับลงจนร่องเริ่มปุด
"เบ่งออกมา เจ้าเหยื่อ"
จีน่า: โอ้ย จิ๋มฉันบวมแล้ว
(เธอร้องเสียงหลง)
(ในจังหวะนั้น พวกก็อบลินบอกลิเดียว่า กองทัพหญิงท้องแก่มาถึงแล้ว)
จีน่า: ช่วยฉันด้วย
ลิเดียได้ให้ก็อบลินที่ซุ่มอยู่ในป่าให้เจ้าโจมตีกองทัพหญิงท้องแก่ที่บุกเค้าว่าลึกในป่า
"พวกแกทุกตัวจะคลอดในป่าแห่งนี้! "
ลิเดียยังคงกดท้องอีกฝ่ายจนหัวเด็กอีกฝ่ายได้ทะลักออกมาจนได้
"สายเกินไปแล้วว~"
เด็บบี้: แล้วเมื่อไรจะคลอดล่ะ ท่านลิเดีย
(เจ็บท้องมาก)
"จนกว่าเด็กทุกคนจะออกมาเป็นเครื่องสังเวยลูกในท้องของฉันยังไงละ" ลิเดียได้ดึงลูกของจีน่าออกช้าๆก่อนที่จะหลุดออกมาในอ้อมแขนของลิเดียพร้อมสายรกยังคงนิดอยู่กับจีน่า
มันออกมาจนได้ละนะ"
ขณะที่ก็อปลินได้สู้กับกองทัพนักรบท้องดุเดือดในป่า บางคนก็น้ำเดินขนะสู้กับก็อบลิน
(ในตอนนั้นเอง ลิเดียได้เวลาเบ่งคลอดพอดี)
จีน่า: เอาลูกฉันมานี่นะ
เมเม่: ฆ่ามันนนนนน
ลิเดียได้กัดสายรกท้องทารกจีน่าให้ขาดก่อนจะให้เวทสังเวยให้ทารกตายไป แต่อยู่ดีๆ ท้องก็บีบทำให้ลิเดียต้องเบ่ง แต่หลังจากนั้นเธอเริ่มอั้นเบ่งต่อ
"ยังไม่ถึงเวลาลูกรัก"
ขณะที่สู้กันนั้นก็อบลินตัวหนึ่งได้ใช้กระบองพาดเข้าท้องของเมเม่อย่างจังจนเธอน้ำแตก
เมเม่: นี่แนะ!!
(เธอเอามีดฟันจนก็อบลินตัวนั้นแขนขาด)
จีน่า: นี่! เอาไปเลย
(จีน่าถีบตูดลิเดียให้ล้ม)
ลิเดียถูกพลักล้มจนท้องกระแทกกับพื้น ทำให้เธอนอนร้องโอดโอย ร่องของเธอเริ่มปูดแล้วและทารกจะเคลื่อนลงต่ำ
"ไม่นะลูกของฉับ อ้าา"
เมเม่ได้ฆ่าก็อบลินตัวนั้นได้ตายลง แต่ท้องเริ่มบีบแรงจากการที่น้ำของเธอแตก และได้มีก็อบลินตัวหนึ่งเข้ามากระโดดเกาะหลังของเมเม่ให้เสียสมดุล
(เด็บบี้เริ่มเบ่งลูกของเธอ ส่วนจีน่าแย่งลูกมาจากลิเดียได้สำเร็จ)
จีน่า: อย่าพึ่งเป็นไรไปนะเจ้าหนูตัวน้อยของแม่
(ลิเดียเริ่มเบ่ง)
จากการล้มทำให้เธอสังเวยลูกจีน่าล้มเหลวแล้วถูกแย่งลูกกลับไปสู่แม่ของต้น
"ท้องของฉัน ไม่ อย่าออกมา"
ลิเดียรู้สึกปวดเบ่งกระทันหันหลังจากล้มทำให้เธออั้นไม่อยู่แล้วเบ่งจนร่องบองเธอบูดให้ขึ้น
ก็อบลินได้เห็นเด็บบี้เริ่มเบ่ง ซึ่งเป็นช่วงที่ไร้การป้องกันที่สุด จึงได้รุมเด็บบี้โดยทำให้ล้มแล้วลากเข้าป่า
กอบลินที่เกาะหลังเมเม่ได้เริ่มบีบนมเพื่อเร่งให้ท้องบีบถี่ขึ้น
นากิ: อึ้ออออออ
(ออกแรงเบ่ง)
จีน่า: นี่แนะ!
(ยิงปืนใส่ก็อบลินที่ก็หลังเมเม่อยู่)
นากิได้ถูกก็อบลินกับไปอยู่ร่วมกับเด็บบี้ ทั้งคู่ได้ถูกล็อกแขนและกางขาให้เบ่ง ทั้งที่ทั้งคู่อั่นเบ่งไม่อยู่แล้ว
จีน่าได้ยิงก็อบลินที่เกาะหลังเมเม่ได้หลุดออก แต่ท้องบีบแข็งถี่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ลิเดียได้สั่งให้ก็อบลินจับตัวของจีน่า ขนะที่เธอพยายามลุกทั้งที่มือของเธอประคองร่องปูดของเธอและพยายามอั้นคลอดอีกครั้ง
จีน่า: หยุดเดี๋ยวนี้นะ
(จ่อปืนขู่ก็อบลิน)
ก็อบลินไม่หยุดที่จีน่าสั่ง ก่อนจะเข้ารุม ถ้าแม้จะยิงก็อบลินตายไปบาง แต่ก็อบลินก็เข้าประชิดเธอ เพื่อทำให้จีน่าสลบและแย่งลูกจากเธอไป
"เอาลูกขอวพวกมันทั้งหมดมา!!"
ลิเดียพยายามปิดขาและเอามือกุมร่องปูดเพื่ออั้นคลอด และให้ก็อบลินจัดการกับทัพคนท้องที่เหลือ
นากิกับเด็บบี้ไม่นานคงคลอดในดงก็อบลิน
เมเม่รู้สึกต้องการเบ่ง จากท้องที่บีบและน้ำเดินเร่งในทารกต้องการออกเร็วขึ้น
เมเม่: อึ้อออออออ
เด็บบี้: อ้าาาาา จิ๋มแหกหมดแล้ว
ลิเดียได้เข้าไปช่วยเด็บบี้กับนากิที่ถูกก็อบลินจับตัวบังคับให้เบ่งจนหัวทารกของทั้งสองคนได้ทะลักออกมา
"คลอดออกมาเป็นเครื่องสังเวยให้ลูกข้าซะ"
เมเม่ที่ปวดท้อง ได้ถูกเหล่าก็อบลินล้อม
"ยอมแพ้และเบ่งลูกของแกออกมาซะ"
จีน่า: อย่านะ
(ลิเดียเริ่มอั้นเบ่งไม่ไหวแล้ว)
ลิเดียรู้สึกว่าลูกขยับลงเอง จากท้องที่บีบแน่น จนร่องเริ่มเปิด แต่เธอไม่สนใจ แต่เน้นทำคลอดให้กับทั้งสองคนก่อน ,จีน่าสลบไปแล้ว
"รอก่อน ลูกรัก พลังอันยิ่งใหญ่ใกล้ได้รับแล้ว"
นากิ: ไม่ไหวแล้ว อ้าาาา
(เด็บบี้ เมเม่ นากิ ท้าลิเดียให้เบ่งลูกออกมาก่อน และให้ก็อบลิน ปล่อยตัวพวกเธอไป)
ลิเดียไม่รับคำท้าเพราะนากิกับเด็บบี้ใกล้คลอดออกมาก่อนเธอเสียอีก
"เบ่ง เบ่งมันออกมาา"
ก่อนที่ก็อบลินจะเข้าพุ่งชนเมเม่ให้เสียหลักล้ม
จีน่า: หยุด! นี่คือระเบิด
(จีน่าได้จุดระเบิดขู่ลิเดีย)
ลิเดียยอมปล่อยทั้งสองคนจากที่จีน่าได้ขู่เธอ ร่างท้องแก่พร้อมร่องที่ปูดโชว์หัวทารกใกล้ออก แต่เธอได้อั้นไว้แสนนาน
"ยอมแล้วยอมแล้ว เธอต้องการอะไร"
จีน่า: จุดแล้วไปเร็ว!
(จีน่าและพวกรีบหลบระเบิด และพาพวกกลับฐานทัพได้อย่างปลอดภัย ส่วนลิเดียที่จะคลอดนั้นต้องจำใจเบ่งลูกออกมา)
ลิเดียกระโดดหลบระเบิดทำให้เธอไปกระแทกกับพื่นจนเธอต้องเบ่งทั้งที่นังย่องๆ จนหัวทารกได้ทะลักออกมา
"ฝากไว้ก่อนนะแก"ๆ
(พวกเธอรีบเบ่งลูกออกมาได้อย่างปลอดภัยทุกคน)
(ลิเดียได้ล่าถอยเข้าไปในป่า คลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย)
END