อ่อนโยนแฝงด้วยความร้าย
0
ตอน
165
เข้าชม
7
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
0
เพิ่มลงคลัง

ณ บริษัท k

👨:จบใหม่..เคยมีประสบการณ์รึยัง

ชายวัยกลางคนเอ่ยขึ้นพร้อมวางแฟ้มประวัติลงบนโต๊ะ

ลูกหยีเม้มริมฝีปากแน่น เธอไม่เคยจะทำงานหรือฝึกงานที่ไหนมาสักที่เดียว ในหัวของเธอไม่เคยคิดแม้จะทำงานเพราะชีวิตนี้เธอทำมามากพอแล้ว ทำอะไรน่ะหรอ เมียน้อยเขาน่ะสิ!! สมัครงาน..ก็แค่การบังหน้าเท่านั้นแต่ที่มาที่นี่จริงๆแล้ว...

ลูกหยี:ยังค่ะ....แต่ถ้าอย่างอื่น...ประสบการณ์เต็มร้อย...

ลูกหยีว่าจบค่อยๆถลกกระโปรงขึ้นมาทำให้เผยเห็นถึงต้นขาขาวเนียนน่าสัมพัส

👨:หึหึ ให้ได้แบบนี้สิ ฉันอยากจะรู้แล้วว่าเงินที่เสียไปมันจะคุ้มไหม หวังว่า...คงฟินนะ

ลูกหยี:แล้วจะลืมฉันไม่ได้เลยล่ะ...

ว่าจบทั้งสองบรรเลงรักกันบนตึกสูงสุดของบริษัท ลูกหยีมักจะหางานเสริม.... นอกจากงานหลักเป็นเมียน้อยงานเสริมก็ขายบริการไปเรื่อย แต่นางก็เลือกนะคะไม่มั่ว..

 

📲

 

📱:ฮัลโล...

📱:อีหยี แกลืมนัดฉันหรอ!

📱:โอ๊ย!จะแหกปากทำไม ไม่ลืมหรอกน่า

📱:มาไวๆล่ะ ผช น่ากินมว๊ากกกก!

📱:เออๆ แค่นี้นะ

เฮ้ออ! อีลูกหยีเอ๊ยยย!!

👩‍⚕️:เอ่อ..

ฉัน:โทษทีค่ะ สรุปแม่...

👩‍⚕️:แกไม่ไหวแล้วค่ะ ที่อยู่ได้ก็เพราะเครื่องช่วยหายใจล้วนๆ สามเดือนที่ผ่านมาเราพยามติดต่อคุณแต่ไม่สามารถติดต่อได้ค่ะ ทางเราเลยไม่กล้าตัดสินใจ ทางเราจึงรอ

ฉัน:เอาเครื่องออกเลยค่ะ ฉันจะทำเรื่องย้ายศพต่อ

ว่าจบฉันก็ลุกขึ้นเตรียมออกจากห้อง แต่เหมือนอีหมอนี่อยากจะมีเรื่อง...

👩‍⚕️:จิตใจดำจริงๆ หายหัวไปเป็นเดือนๆวันนี้บอกจะทำเรื่องย้ายศพทั้งๆที่แม่ยังไม่ตาย เลวจริงๆ..

เหอะ! พูดเบาแต่ก็เหมือนไม่เบา ฉันหันไปประจันหน้ากับอีหมอจบใหม่

ฉัน:เธอจบหมอมาจริงๆหรอ หมอเขาพูดกันแบบนี้หรอ จรรญาบรรณมีไหม ?? คงไม่มี... แต่ไม่เป็นไรนะ กล้องวงจรปิดในห้องนี้มี ไว้ฉันจะให้ผู้บริหารเรียกเธอไปพบ..

เพี๊ยะ!!!

ว่าจบเราก็ตบอีนั่นไปหนึ่งทีแล้วก็เดินออกมาสวยๆ ปล่อยให้อีนั่นกรีดร้องอยู่ในห้อง หึ รู้จักฉันน้อยไป

📲เจียง

โทรมาพอดีเลยอ่ะว่าจะโทรไปรายงานซะหน่อย ไม่ทันอีหมอหรอเนี่ย

📱:ไงจ๊ะคุณเจียง

📱:ทำไมทำแบบนั้นล่ะ ผมบอกแล้วใช่ไหมอย่ามีเรื่อง...

📱:ทำไม? ที่โทรมาจะเข้าข้างอีหมอนั่นใช่ไหม อ๋อ มันไปถวายตัวให้ถึงห้องเลยนี่หน่า กลิ่นสาปมันทำให้คุณเจียงเนี่ยกล้าขึ้นขนาดนี้เลยหรอ

📱:หยี!!! ไปรอที่คอนโด! เราไปคุย...

📱:อย่าสะเออะสั่งฉัน! นาวมันก็แค่ ผช เลวๆ คนหนึ่งที่ไม่รู้จักพอ!

 

หึ่ย! อย่าให้แม่ต้องขึ้น!! ปิดเครื่องแม่ง!!

แต่ก็นะอีลูกหยีว่าแต่เขาตัวแกเองก็ไม่รู้จักพอ จะว่าไปก็แนะนำหน่อยแล้วกัน ฉันลูกหยี กว่าจะมีทุกวันนี้ได้ไม่ว่าจะเรียนจบ หรือรถแรมโบ คอนโดที่ดินอีกร้อยกว่าไล่เงินมหาศาลในบัญชีของมูลค่าต่างๆ ฉันหาฉันทำมาด้วยตัวของฉันเองทั้งสิ้น ทุกคนอาจคิดว่าเป็นเด็กเสี่ยเมียน้อยมันได้เยอะเว่อร์ไปไหม โทษทีฉันหัดเป็นเมียน้อยเมียเก็บตั้งแต่อายุ14 จวบจนปัจจุบันนี้ฉัน24แล้ว แล้วที่เห็นๆว่าฉันไปเอาคนนู้นทีคนนี้ที บอกเลยนะมันไม่ใช่เด็กในสต๊อกจ่ะ บางคนก็เรียกใช้ฉันจากเว็บ(คืนเดียวจบแยก) ส่วนอีเสี่ยก็ยังหนุ่มบ้างแก่บ้าง(ที่ให้เงินประจำ) แล้วก็หนุ่มน้อยตามสถานที่ต่างๆก็เหน็บกลับห้องมาบ้างหอมปากหอมคอ พอๆแค่นี้พอ

มาเรื่องแม่ดีกว่า จริงๆฉันก็ไม่ได้อะไรกับแม่มากนัก เพราะตอนที่ฉันยังเด็กๆแม่มักจะตบตีฉันประจำเพราะยานรกพวกนั้น ฉันต้องเก็บขวดขายหาเงินกินไปวันๆ แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้กิน เพราะแม่จะรีดไถจากฉันหมดทุกบาท แม่มีฉันตอนแกอายุ56 มีฉันได้ก็เพราะโดนข่มขืน ข่มขืนไม่ใช่คนเดียวนะ... ร่วมยี่สิบคน ฉันมักจะโดนล้อมาตั้งแต่เด็กๆกับเรื่องพวกนี้ จิตใจมันแย่นะย่ำแย่มากๆ ทั้งโดนตบตีทั้งโดนคนตะโกนด่าต่างๆนาๆ พอมันเริ่มมีทางออกฉันก็ตัดสินใจเป็นเมียเก็บ พอผ่านไปเดือนหน่อยๆเริ่มตั้งตัวได้ ก็แจ้งจับแม่ตัวเองนี่แหละ ให้นางไปบำบัด เพราะแม่เข้าขั้นรุนแรง อ๋อที่แม่ป่วย ก็มาจากยานรกพวกนั้นแหละ ไหนจะมะเร็งโรครุมเร้าเยอะแยะมากมาย ปล่อยให้แกไปสบายนั่นแหละดีแล้ว

จริงๆแล้วฉันก็คุยกับหมอเจียงแล้วตั้งแต่มารักษาแม่ใหม่ๆ เจียงบอกแล้วยังไงก็ไม่รอด ฉันเลยไป(หนีไปทำใจนั่งร้องไห้คนเดียวเป็นเดือนมีแม่คนเดียวนี่เนอะ) ปล่อยให้หมอดูแลไปงั้นๆแหละ

 

#เนย์วิน

 

ชาย:เสี่ยครับ

เนย์วินที่นั่งมองดูรูปผู้หญิงคนหนึ่งที่ชายได้นำเอามาให้ ค่อยๆละสายจากรูป

เนย์วิน:ว่าไง

ชาย:ผญ ในรูปมาแล้วครับ อยู่ชั้นใต้ดิน

เนย์วิน:งั้นหรอ วันนี้ฉันต้องไปหาป๊ากับม๊า แก..เอาอีนั่นไปให้ไอเสือ(เสือจริงๆอ่ะ)กินแล้วถ่ายคลิปส่งมาให้กูดูแล้วกัน แล้วคนนั้นล่ะทูลหัวของป๊าฉัน....หามันเจอรึยัง

ชาย:ยังครับ

เนย์วิน:ป๊าฉันคงชอบจริงๆสินะ...หามันมาให้เจอฉันให้เวลาแก8วัน หามันไม่เจอแกเตรียมตัวดูโคตรแกตายได้เลย

ชาย:ครับเสี่ย!

ว่าจบชายก็เดินออกจากห้องไป

 

....ผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยหรือเด็กในสต๊อกของป๊าก็ต้องมีจุดจบแบบนี้แหละหนา...

ผมจะแนะนำตัวสั่นๆง่ายๆแล้วกัน ผมเนย์วิน ไม่ได้มีอะไรวิเศษ ผมเกิดมาเพื่อกำจัด ผญ มักมากไม่รู้จักพอ แต่ตัวผมก็ไม่เคยคิดจะเอาใครมาทำเมียอยู่แล้วทั้งชีวิตไม่เคยโดนตัว ผญ นอกจากม๊า (ซิงอยู่หรออาเสี่ยวิงงง)

ผมมีโรคไม่รู่ว่าโรครึป่าว แต่ผมชอบความทรมาณชอบเสียงร้องหวยหวน ชอบเสียงร้องขอชีวิต ชอบเลือด.. แต่ก็นั่นแหละ ม๊าพยามส่งผมไปรักษาตัวอยู่ แต่ผมมันดื้อดื้อเกินจนบรรยาย ดื้อจนเป็นโรคนี้ขั้นรุนแรง แต่ผมก็มีเหตุผลที่จะต้องทรมาณ ผญ พวกนั้น เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เมียน้อยทั้งหลายของป๊า แต่หารู้ไม่ว่าป๊าไม่รู้อะไรเลยว่าเบื้องหลังที่สเวยความสุขไปแล้ว ผญ พวกนั้นต้องเจอกับอะไร..... ผมมีพี่ชายครับ พี่ทำธุระกิจที่บ้านจนตอนนี้ไม่เติบโตไปถึงต่างประเทศนานๆมันจะมาสักที..

#########

อาจจะงงๆกับอีพีแรกเนอะ แต่อีพีนี่ตั้งใจจะให้ดูปมของสองตัวละครนี้ค่ะ

#อ่านแล้วเม้นติเม้นชมได้ค่ะ รับประกันอีพีหน้า ได้เจอถึงความโหดแน่นอนค่ะ ❤

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว