ข้ามพิภพ (Rewrite)

***คำเตือน*** 

นิยายเรื่องนี้มีสำนวนการเขียนเก่า (เข้าขั้นโบราณ ฮ่า ๆ) โดยได้รับอิทธิพลลักษณะการบรรยายบางส่วน มาจากหนังสือสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน), ราชาธิราช, ผู้ชนะสิบทิศ เป็นต้น หากนักอ่านไม่สันทัดหรือเคยผ่านตาผลงานดังกล่าวมาบ้าง ก็จะเป็นการยากสำหรับการอ่านนิยาย "ข้ามพิภพ"  

ดังนั้นผู้เขียนจึงขอแนะนำให้นักอ่านค่อย ๆ อ่านอย่างใจเย็น หากเหลือที่จะทนอ่านต่อไปได้แล้วย่อมเลิกอ่านได้เสมอ 

ขอขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะครับ :) 

‘นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน มิได้มีเจตนาพาดพิง  

อ้างอิงถึงบุคคล สถานที่ เหตุการณ์ หรือวรรณกรรมใดทั้งสิ้น  

ทุกสิ่งล้วนสมมติประกอบขึ้นเพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น’  

**************** 

ลมพายุพัดผ่านก้านกิ่งไม้ 

หนึ่งยอดใบร่วงหล่นพ้นพฤกษา 

ปลิวละล่องท่องไปในนภา 

นองน้ำตาจำจากร้างกาลไกล 

ต้นครวญคร่ำร่ำหาด้วยเจ็บช้ำ 

ทุกข์เวรกรรมดลบันดาลแต่หนไหน 

ซัดกระหน่ำโหนลำต้นโค่นทันใด 

สิ้นดวงใจดวงแดนแสนทรมาน 

ซากไม้ต้นเกลือกกลิ้งทิ้งสู่น้ำ 

กระแทกซ้ำดิ้นดับสุดขับขาน 

มัจจุราชไหลหลากพรากดวงมาน 

กระแสธาร ฤๅ ความตายสุดปลายทาง 

ใบไม้น้อยคล้อยเคลื่อนเลื่อนลงพื้น 

เฝ้ากล้ำกลืนฝืนทนจนฟ้าสาง 

หวังเพียงได้แลเห็นกิ่งก้านกาง 

แม้นเลือนรางริบหรี่เพียรดีใจ 

นับรอวันผันผ่านกาลผันเปลี่ยน 

ใจวนเวียนคะนึงฝันวันสดใส 

เพียงเราคู่ใบและต้นบนถิ่นใด 

ณ หทัยทวิดวงจะควงครอง 

ใบไม้หนึ่งพึงโดดเดี่ยวเดียวดายแท้ 

ประจักษ์แน่แนบในใจทั้งสอง 

รอสายน้ำไหลลามตามครรลอง 

พัด ‘ใบ’ น้อยลอยกองสู่โคลนดิน 

พชระตะ, ใบไม้เพียงใบเดียว 

แด่ทุกความเจ็บปวดในค่ำคืนแห่งความโหดร้ายเกินพรรณนา 

************************ 

พูดคุยกันก่อน 

สำหรับการรีไรท์ 'ข้ามพิภพ' ในครั้งนี้ ผมมีความปรารถนาที่จะปรับถ้อยคำสำนวน รวมถึงการแก้ไขคำผิดต่าง ๆ ซึ่งในการลงครั้งแรกและฉบับตีพิมพ์ครั้งที่ ๑ และ e-book ครั้งที่ ๒ หลงหูหลงตาไปบ้าง รวมถึงตั้งใจจะเพิ่มช่องทางการอ่าน "ข้ามพิภพ" ในหลาย ๆ ช่องทางด้วย ทั้งนี้ผมจะลงให้อ่านจนจบเรื่อง หากทว่าผู้อ่านต้องการติดตามเรื่องราวทั้งหมดโดยเร็ว สามารถซื้อรูปเล่ม #ข้ามพิภพ ได้ที่ >>> https://bit.ly/3yBANkO หรือกดซื้อ e-book ในลิ้งนี้ครับ https://bit.ly/3yZiExN 

เธียรศกร