เพราะมีบางอย่างในอดีตที่ทำให้เขาไม่สามารถรักเธอได้ ทั้งที่พยายามผลักไสและหักห้ามใจ ขุดหลุมพรางเพื่อเล่นงานเธอแต่สุดท้ายเป็นเขาเองที่ตกหลุมพรางนั้นจนถอนตัวไม่ขึ้น
เจษ เจษฎ์พิพัฒ หนุ่มอายุ 34 ปี เพลย์บอยตัวพ่อ ที่หาตัวจับได้ยาก ที่สุดท้ายมาติดกับดักของย่าตัวเองที่วางเอาไว้ ต้องการให้แต่งงานกับหญิงสาวที่เลี้ยงดูมาเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้ ทั้งที่ปากคอยย้ำเตือนว่าเกลียดเธอนักหนา แต่ใจกลับคอยแต่โหยหาเพียงแต่เธอ
ปลา ปาลินดา อายุ 22 ปี เพราะบุญคุณที่ต้องทดแทน ทำให้หญิงสาวต้องทำตามคำขอร้องของผู้มีพระคุณโดยไม่อาจปฎิเสธได้ แม้จะรู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดและจะยิ่งทำให้เขาเกลียดเธอไปตลอดชีวิต
โปรย
“อื้มมม หวานจังเลย” เจษฎ์พิพัฒถอนจูบออกมาอย่างเสียดาย แต่ยังใช้จมูกคลอเคลียอยู่ที่ข้างแก้มของปาลินดา จึงให้ให้เธอรู้สึกได้ถึงไอร้อนที่ออกมาจากตัวเขา
“อืออ คุณเจษ นี่ไม่สบายรึป่าวคะทำไมตัวร้อน” ปาลินดาใช้สองมือประคองใบหน้าของเจษฎ์พิพัฒออก และเปลี่ยนเป็นใช้หลังมือแตะที่หน้าผากของเขาแทนเพื่อลองวัดอุณหภูมิ
“เป็นห่วงหรอ?”
“ปลาก็แค่ถามไปตามมารยาท” ปาลินดาตอบทั้งๆที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“ฉันเป็นผัวเธอนะ ไม่คิดจะห่วงกันมั่งเลยรึไง” พอได้ยินคำว่าผัวปาลินดาเลยส่งค้อนมาให้ ย้ำจังเลย
“คุณเจษ ปล่อยปลาก่อนค่ะ ปลาหายใจไม่ออก” แต่แทนที่เขาจะปล่อยเขากลับรัดเธอแน่นขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
“คุณย่าบอกให้เธอลองอ้อนฉันไม่ใช่หรอ ไหนลองพูดดีๆกับพี่ซิจ้ะเมียจ๋า”
“คุณเจษ!! นี่แม่นายบอกอะไรคุณเจษคะ” ปาลินดารีบถามออกไปเพราะไม่แน่ใจว่าแม่นายบอกอะไรกับเขาบ้าง แล้วนี่ไปแอบคุยกันตอนไหน
“พี่เจษ เรียกใหม่เร็วๆ” เจษฎ์พิพัฒแสร้งทำเป็นไม่สนใจที่ปาลินดาพูด
“คุณเจษคะ….” ปาลินดาทำเสียงอย่างระอาใจ นี่เขาจะมาไม้ไหนกันเธอตั้งรับไม่ทันหรอกนะ
“โอเค ไม่เป็นไร งั้นเดี้ยวลองวิธีอื่น พี่ว่าปลาน่าจะชอบมากกว่า” ไม่พูดป่าวแต่แกล้งฝังจมูกลงไปที่ซอกคอของปาลินดา จูบเม้มแกล้งให้เธอจั๊กจี้
“อ๊าย คุณเจษ หยุดนะ” พอยังไม่ได้สิ่งที่ต้องการเจษฎ์พิพัฒเลยเลื่อนมือขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกเธอ
“พี่เจษ พี่เจษขา ปล่อยปลาได้แล้วค่ะ” ปาลินดารีบพูดขึ้นเอาตัวรอด ก่อนที่อะไร อะไร จะหยุดไม่อยู่
“ทำไมยอมง่ายจัง ไม่ดื้อต่ออีกหน่อยหรอ” เจษฎ์พิพัฒถามขึ้นอย่างเสียดาย
ปาลินดาทำเสียงจิจ๊ะในคอ “ปล่อยได้แล้วคะ ปลาทำอาหารไว้ให้แล้ว ทานแล้วจะได้ทานยา”
“ถ้าต่อไปดื้ออีก จะต้องถูกทำโทษ แบบนี้อีก” เจษฎ์พิพัฒกดริมฝีปากไปจูบเธออีกครั้ง ย้ำให้เธอรู้ว่าถ้าเธอดื้อกับเขาอีกจะโดนอะไรบ้าง
“อื้ออ พอแล้วค่ะ ปลาลงไปรอข้างล่างนะคะ มีเรื่องจะคุยด้วย” ปาลินดารีบผละออกจากเจษฎ์พิพัฒก่อนที่อะไรจะเลยเถิดจนหยุดไม่ได้ แล้วรีบลุกจากเตียงลงรอเขาที่ครัวทันทีด้วยใบหน้าแดงกล่ำ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ คนบ้านี่ แล้วเธอจะฝืนตัวเองไว้ได้แค่ไหนกันเชียว
ฝากพี่เจษไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
Guest
