“เอาตัวอะไรมานั่งข้างฉันวะ”
ฉันมองคนไร้มารยาทที่ฟุบหน้าลงบนโต๊ะ แต่ปากเขานั้นกลับแขวะฉันอยู่ -_-* ฟังดูก็รู้ อีกอย่างคนที่นั่งข้างมันก็คือฉันเองจะเป็นใครไปได้
“ฉันเป็นคนไม่ได้เป็นตัว”
“เหรอ”
ผู้ชายคนนี้ว่าพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน ตาฉันเบิกโพลงด้วยความตกใจ เขาผู้มีนัยน์ตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาลแดง จมูกโด่ง คิ้วหนา ปากได้รูปเอิบอิ่มดูแล้วเขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟ็กต์มาก แต่...
ไม่ใช่แนวฉัน ก็อย่างที่บอก ^_< ฉันชอบผู้ชายหน้าเอ๋อ ทำตัวน่ารัก ใบหน้าไม่ต้องหล่อมากก็ได้ มีสิวเป็นผื่นเล็ก หน้ามันๆ หน่อย ฉันชอบ!!!
เคยมีใครบอกฉันเหมือนกันนะว่าฉันเพี้ยน แล้วก็บ้า ฉันว่าไม่จริงหรอก คนอื่นก็ชอบแบบนี้ (?)
“กรุณาขยับใบหน้าอันทุเรศๆ ของนายออกไปด้วยนะ ขอบคุณมาก”
“อย่าเหมือนกับว่าเธอสวย ยัยเอ๋อ!”
ฉันเบ้ปากใส่เขา เขาเองก็ทำแบบเดียวกับฉัน ในใจหมอนี่คงก่นด่าฉันที่ไม่สวยแล้วยังทำหน้าหยิ่งผยองใส่เขาแน่นอนเลย
“เอ่อ คุณคอปเปอร์ คุณเนบิวลา เราจะเริ่มเรียนกันได้รึยัง”
“ตามใจสิครับ”
“เชิญค่ะ"
Talk
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยน๊า ^_^ ไลค์เพจกันด้วย
Muguet
Muguet
Guest
