ก็ชอบไปเเล้ว ลุงก็อย่ากลืนน้ำลายตัวเองก็เเล้วกัน!
_____________________________________
ราเชนทร์
(อายุ 38)
นิ่งๆ สุขุม ใจเย็น ดูเย็นชา หยิ่งยโส ไม่ยุ่งไม่สุงสิงกับใครไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายตั้งเเต่คนรักเขาตายไป จนได้มาพบกับเธอ เขมฐิกา สาวน้อยเเววตาใสซื่อคนนั้น มันทำให้เขาอยากจับเธอกินทั้งตัว ให้มันรู้ซะบ้างว่าไม่ควรทำตัวเองให้เป็นเหยื่อ ถ้าไม่อยากให้เสืออย่างเขาจับกิน เเล้วจะหาว่าไม่เตือน เขาเองก็อยากจะลองสั่งสอนเด็กให้มันจำ
พะเพื่อน
(อายุ 19)
น่ารัก ซนบ้างตามภาษาคนกำลังโต อยากรู้ไปซะทุกเรื่อง จะเรียกว่าใสซื่อก็ไม่ได้จะเรียกโตเกินไปก็ไม่ได้เพราะมันอยู่กึ่งๆกลางๆ เป็นเด็กสดใสร่าเริงอยู่ตลอดเวลา เเต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง มันทำให้เธอกำลังก้าวสู่หายนะ เมื่อเธอกำลังจะโดนเสือจับกินทั้งตัว เเล้วเธอจะหนีจากการเป็นเหยื่อหรือจะยอมเป็นเหยื่อให้ราเชนทร์จับกิน
....INTRO....
"ถ้าเข้าไปมันจะเจ็บมากไหมคะ" พะเพื่อนถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นความอลังการของคนตรงหน้า มันดูสะอาดตา หัวที่เเดงอมชมพูมีน้ำปรินิดหน่อย เมื่อมันมาจ่อที่ปากเล็กทำให้พะเพื่อนอดสงสัยไม่ได้ ถ้ามันเข้าไปในร่องสวาทเธอ มันจะเจ็บเเค่ไหนนะ "หึหึ เหมือนมดกัด เจ็บเเป๊ปเดียวเดี๋ยวก็หาย เลียมันสิเด็กดี" ราเชนทร์กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นใบหน้าสวยน่ารักๆ ทำตาโตด้วยความตื่นเต้น "ใหญ่จัง ใหญ่กว่าของเพื่อนหนูอีก" พอพะเพื่อนพูดจบก็ทำให้เขาไม่พอใจทันที ที่อิหนูของเขาพูดหมายความยังไง "หนูเคยเห็นของเพื่อนหรอคะ" ราเชนทร์ถามด้วยน้ำเสียงไม่สมอารมณ์นัก รู้สึกอยากจับกระเเทกเเรงๆเอาให้เดินขาถ่างเลย จะได้ไม่ต้องไปหาผู้ชายอื่นนอกจากเขา น่าจับตีก้นขาวๆนี้ซะจริงเลย
Guest
