คนเถื่อนหวง (แหน) รัก
"อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย อย่าคิดว่าฉันจะรัก สาวใช้บ้านนอกอย่างเธอดีแค่ไหนแล้วที่ฉันลดตัวลงมาเกลือกกลั้วด้วย!"
แดนนี่ & พรรณิกา
แดนนี่ เวลส์
“ผู้ชายอย่างฉันไม่ได้ร้าย ก็แค่หาของเล่นไว้เชยชมแก้เหงาเท่านั้น”
พรรณิกา เปรมสุข
“ถึงฉันจะจนแต่ฉันก็มีศักดิ์ศรี เงินของคุณมันไร้ค่าในสายตาของฉัน”
แดนนี่ เวลส์ ทายาทมหาเศรษฐีชื่อดังเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาคมคายตามสไตล์หนุ่มเลือดผสม ไทย-อังกฤษ ตัดสินใจเปิดศึกแย่งชิงนางในฝันกับพี่ชายร่วมสายเลือดที่เขาเกลียดชังมาแต่ไหนแต่ไร แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่างานนี้ไม่ง่ายเพราะสาวเจ้าไม่นิยมชมชอบผู้ชายดิบเถื่อนพ่วงดีกรีความขี้หึงขี้หวงสุดชีวิตอย่างเขาสักเท่าไรนัก แต่บอกไว้ก่อนว่าหมากกระดานเกมนี้เขาเท่านั้นที่จะต้องเป็นผู้ชนะ!
พรรณนิการ์ เปรมปรีญา หลานสาวคนสวยของป้าแม่บ้านที่อาศัยพึ่งใบบุญคฤหาสน์หลังงามภายใต้ตระกูลเวลส์มาตลอดระยะเวลากว่าสิบปีเต็ม เพราะความงามดุจเทพธิดาทำให้เธอตกเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากหน้าหลายตา และหนึ่งในนั้นก็คือสองพี่น้องบุตรชายของผู้มีพระคุณที่เธอและป้าเคารพยิ่ง เขาทั้งคู่พร้อมช่วงชิงหัวใจดวงน้อยไปเป็นของตน คนหนึ่งอ่อนโยน คนหนึ่งป่าเถื่อน แต่จงรู้เอาไว้ว่าหมากกระดานเกมนี้เธอไม่ใช่ผู้ตัดสิน หากแต่เป็นโชคชะตานำพาว่าจะส่งชายผู้ใดให้มานั่งอยู่ในใจของเธอ!
โปรยรสแซ่บ
“อย่าสะดีดสะดิ้งให้มากนักนะพรรณนิการ์ อย่าลืมสิว่าตอนนี้เธอเป็นของใคร” วาจาโอหังตวาดกร้าวขณะไล่ตะครุบร่างบางบนเตียงกว้าง
“ฉันไม่เคยลืมว่าคุณใช้วิธีระยำตำบอนเพื่อฉุดฉันให้ลงนรกไปพร้อมกับคุณ!” หญิงสาวตอบกลับด้วยถ้อยคำเจ็บแสบไม่แพ้กัน แววตาสั่นระริกมีความอวดดีซ่อนอยู่ลึกๆ
“โอ๊ย!” ปลายคางมนถูกมือหนากระชากบีบสุดแรง
“ปากดีนักนะ” แดนนี่เค้นเสียงลอดไรฟันพลางแสยะยิ้มร้ายกาจ เขาใช้สายตาหยาบคายมองเรือนร่างระหงผ่านชุดนอนลาตินพลิ้วไสวแล้วหัวเราะในลำคอประหนึ่งชายโรคจิต
“จะว่าไปเธอก็ยังไม่เคยทำหน้าที่ ‘เมีย’ ที่ดีเลยสักครั้งนะ” เขาจงใจเน้นย้ำสถานะที่เจ้าหล่อนไม่ต้องการเพื่อความสะใจ
“ปล่อยฉันคุณแดน อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!” พรรณนิการ์ทั้งเกลียดทั้งขยะแขยงผู้ชายจิตใจต่ำทราม เขาคือมารความสุขอย่างแท้จริง พรากเธอจากคนรักไม่พอยังใช้พละกำลังที่มีเหนือกว่าสตรีข่มเหงรังแกกันอย่างหน้าด้านๆ
“ทำไมฉันจะแตะต้องตัวเธอไม่ได้หะ!” คนถูกต่อต้านกัดฟันถามแล้วเพิ่มแรงกอดรัดร่างน้อยจนเจ้าตัวเริ่มหายใจไม่ออก
“เพราะว่าคุณมันน่ารังเกียจ คนเห็นแก่ตัวอย่างคุณไม่คู่ควรได้รับความรักจากใครทั้งนั้น ว้าย!” คนตีฝีปากกล้ากรีดร้องเสียงหลงหลังถูกผลักให้นอนราบกับเตียงนอน แดนนี่ไม่ปล่อยให้เหยื่อแสนพยศได้มีโอกาสตั้งตัว เขากระโจนร่างสูงใหญ่โถมกายทาบทับพร้อมกดตรึงข้อมือเรียวทั้งสองข้างเหนือศีรษะทุยแล้วใช้สายตาดุดันจ้องหน้าเธออย่างเจ็บแค้น
“รังเกียจมากใช่ไหม คนอย่างฉันมันไม่คู่ควรกับความรักใช่ไหม ได้!”
คนถูกจี้ปมกระชากถามน้ำเสียงดุดันจนหญิงสาวใต้ร่างถึงกับสะดุ้ง พรรณนิการ์เม้มเรียวปากอิ่มเป็นเส้นตรงพลางนึกตำหนิตัวเองในใจว่าไม่น่าปากพล่อยต่อว่าเขาเช่นนั้นเลย เพราะความโกรธตัวเดียวแท้ๆ ที่นำพาเธอมาสู่จุดๆ นี้
“งั้นเมียที่ไม่ได้เรื่องอย่างเธอก็ไม่คู่ควรกับความรักของฉันเช่นกัน!!!” สีหน้าท่าทางของแดนนี่พร้อมคุกคามภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายอย่างเต็มที่
“ไม่นะ… อย่า… อื้อ!”