?

เขาคนนั้น ผู้ซึ่งเดินอยู่ท่ามกลางกลางความวุ่นวายแห่งสังคมมนุษย์

เขาคนนั้นก็ไม่ได้ต่างจากผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาแถวๆนั้น

ร้านรวงเรียงรายเบียดกันอยู่ในย่านที่เป็นเหมือนศูนย์กลางเศษฐกิจ

เขาคนนั้นยัดตัวเองนั่งอยู่ในร้านกาแฟร้านนั้นมานานหลายชั่วโมง

คราบกาแฟแห้งเกรอะกรังอยู่ตามขอบถ้วย

นิ้วชี้ของเขาคนนั้นยังสอดคาอยู่ในห่วงหูของถ้วยกาแฟ

แววตาเหม่อมองผู้คนที่เดินผ่านหน้าร้าน

เขาคนนั้นยกถ้วยกาแฟขึ้นมากระดกเป็นครั้งสุดท้าย

ไม่มีกาแฟสักหยดไหลหล่นลงสู่ปากของเขาเลย

เขาแลบลิ้นออกมาเลียขอบถ้วยกาแฟด้วยใจที่คิดว่า

เงิน40บาทที่เขาเสียไปเขาต้องเอาให้คุ้ม

สายตาพนักงานร้านกาแฟเหลือบมามองเขาแล้วหลายรอบ

สายตานั้นมันผสมมากับความน่าเวทนา

เขาหยิบกระดาษทิชชู่ ที่ทางร้านเตรียมใส่บรรจุภัณฑ์เอาไว้ให้ลูกค้าได้เช็ดปาก

เขารวบเอากระดาษทิชชู่ที่มีทั้งหมดบนโต๊ะเขายัดใส่กระเป๋ากางเกง

ก่อนจะย่ำเท้าเดินออกจากร้านไป โดยมีสายตาของพนักงานไล่ลามตามหลังเขาไป

เขาไม่สนโลก

เขาคนนั้นเดินฝ่าฝูงชน ที่กำลังวุ่นวาย และได้แทรกซึมไปเป็นส่วนหนึ่งของความวุ่นวายนั้น

เขาควักซองบุหรี่กรองทิพย์ขึ้นมาคาบไว้ที่มุมปาก พลางย่ำเท้าเดินต่อไป

ล้วงกระเป๋าหยิบเอากล่องไม้ขีดไฟตราพญานาคพ่นน้ำขึ้นมา

หยุดเดิน แล้วจึงควักเอาก้านไม้ขีดไปขึ้นมาด้ามหนึ่ง จากที่เหลืออยู่ในกล่องไม่กี่ด้าม

เขาทำการปัดไม้ขีดไฟอย่างประณีต

พอไฟติด เขานำมือซ้ายยกขึ้นมาป้องลมไม่ให้ไฟดับ

แล้วจึงจุดบุหรี่ ที่ยังคาบอยู่มุมปาก

ในขณะเดียวกันเด็กๆอายุราวๆสิบขวบกว่าเดินก้มจิ้มโทรศัพท์มาชนใส่หลังเขา

ไม้ขีดไฟกระเด็นตกพื้น

เขาพรวดพราดหันหลังมาตบเด็กนั้นด้วยความหงุดหงิด

พลันเตะเข้าขาขวาของเด็กน้อยผู้เคราะห์ร้ายอย่างจัง

และเขาก็เดินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เขาหาทำเลเหมาะๆ และพยายามจุดบุหรี่ยี่ห้อกรองทิพย์ของเขาอีกที

เมื่อก่อนนั้นเขาเริ่มด้วยการสูบบุหรี่แอลเอ็มเขียว

สูบมาได้สักพักเขารู้สึกแสบคอจึงเปลี่ยนมาเป็นสูบแอลเอ็มแดง

เพราะสีเขียวมันเย็นเกินไป

มาอีกระยะหนึ่งเขารู้สึกว่าแอลเอ็มแดงเริ่มไม่สะใจ

สูบไม่ถึงคอเขาเอาซะเลย

จึงเปลี่ยนมาสูบกรองทิพย์ซึ่งมันจะเข็มข้นกว่า

และแน่นคอ แน่นปอดดี เวลาดูด

เขาเดินต่อไป พร้อมควันบุหรี่ที่ตามหลังอุยๆ

ไม่นานเขาก็ถึงห้องนอนของเขา

กดปุ่มเปิดโน๊ตบุ๊กทันที ที่หย่อนตูดนั่งลงบนเก้าอี้

เขาคลิกเข้าไปเช็คเฟชบุ๊คก่อนเลยเป็นอันดับแรก

ถัดมาเขาก็คลิกเข้ายูทูป เปิดเพลงโปรดของเขาที่เขาฟังเป็นประจำทุกวัน

และเปิดดูอีเมล์ ว่าผลงานเขียนของเขาที่เขาเคยส่งประกวดไปนั้น

ได้รับการตอบรับหรือยัง คำตอบคือยัง

เช็คเฟช เช็คอีเมล์ จนอิ่มหนำแล้ว

เขาจึงคลิกเข้าหน้าเว็บของ"ธัญวลัย"

เริ่มเขียนนิยายอะไรสักอย่างที่เขาต้องการจะเขียน

โดยให้ชื่อเรื่องว่า "?"

และเขาหวังว่าจะมีใครสักคน

ถลำคลิกเข้ามาอ่านนิยายในโลกอันจะบ้าบอของเขา