เดิมทีท่านถูกข้ารั้งไว้ด้วยสมรสพระราชทาน บัดนี้ข้าตายตกไปแล้ว ท่านเป็นอิสระ ข้าก็ไม่เหนี่ยวรั้งท่าน
จิ่วฉือเหนียง บุตรชายของขุนนางใหญ่แห่งต้าถัง ในเวลานั้นต้าถังแบ่งเป็นสามขั้วอำนาจใหญ่
หนึ่งคืออำนาจโอรสสวรรค์ สองคืออำนาจของเทียนโฮ่ว และขั้วอำนาจสุดท้ายคือฝ่ายขุนนางทหาร
เมืองหลวงเต็มไปด้วยเล่ห์เพทุบาย ไม่เลือกข้างก็เท่ากับรอวันตกต่ำ หากจะคิดแค้นก็แค้นความอ่อนแอของตัวเองเถอะ
จิ่วฉือเหนียงจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือของพ่อตัวเอง ทำลายผู้ต่อต้านฝ่ายตรงข้าม
เวลานั้นหานซิ่น แม้ทัพใหญ่แห่งต้าถังซึ่งเป็นขุนนางฝ่ายทหารเองก็มีความดีความชอบใหญ่หลวง
จิ่วเหมียนชงคิดการใหญ่ หลังทำศึกขับไล่ผู้รุกรานไปได้มีความดีความชอบไม่แพ้กัน หวังทำลายชื่อเสียงของแม่ทัพหานซิ่น
ทูลขอรางวัลพระราชทานสมรสหลวงให้บุตรชายตนแต่งเป็นอนุในจวนแม่ทัพหานซิ่น
แม้ชื่อเสียงบุตรชายต้องแปดเปื้อน ไม่เท่าชื่อเสียงของหานซิ่นก้างชิ้นใหญ่ที่ขวางคอเขาในพระราชสำนักมานาน!