จบ ปรารถนารักเมีย(เด็ก)บังเอิญ 18+
16
ตอน
11.1K
เข้าชม
49
ถูกใจ
6
ความคิดเห็น
136
เพิ่มลงคลัง
“ไม่เคยทำ แล้วรับงานนี้ทำไม” “รับงาน บะ บ้าสิ! ใครเขารับงานกัน”ราวดีถึงกับใบหน้าแดงซ่านเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า

ปรารถนารักเมีย(เด็ก)บังเอิญ 

ชุดโคแก่กินหญ้าอ่อน 

 

เหมราช อิริยะวรกานต์ หรือ นายหิน (อายุ 34 ปี) 

                       “เขา” หนุ่มหล่อแสนเย็นชา เจ้าของโรงแรมและธุรกิจเดินเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ

 

ราวดี สกุลวัฒนา หรือ หนูดี (อายุ 20 ปี)  

                       “เธอสาวน้อยแสนน่ารักที่ถูกบิดาบังคับให้หมั้นทำให้เธอหนีออกจากบ้าน จนทำให้เธอกลายมาเป็นเมีย(เด็ก)บังเอิญของเขา

           

  

ตัวอย่าง 

“ไม่เคยทำ แล้วรับงานนี้ทำไม” 

           “รับงาน บะ บ้าสิ! ใครเขารับงานกัน”ราวดีถึงกับใบหน้าแดงซ่านเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร 

           อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า 

           ราวดีถึงกับร้อนหน้าขึ้นมาทันที ถึงว่าพอเปิดประตูเข้ามาเขาถึงได้จับเธอฟัดอย่างไม่สนใจอะไร 

           “ลูกน้องฉันบังคับเธอมา”เหมราชเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานที่เริ่มแดงก่ำด้วยสายตานิ่งอย่างสงสัย 

           “ปะ เปล่า”  

           “เปล่า แล้วเธอมาอยู่ที่ห้องฉันได้ยังไง รู้ได้ยังไงว่าฉันจะเข้ามาที่ห้องวันนี้” 

           “เปล่านะ ยัยเภาพาหนูดีมาต่างหาก”ราวดีถึงกับส่ายหน้ารัวพร้อมปฏิเสธเสียงดังเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเข้าใจในคำพูดของเธอผิด 

           คนบ้า! ผู้ชายอะไรหลงตัวเองที่สุด นี่เขาคิดว่าเธอมารอเขาที่ห้องอย่างนั้นเหรอ แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้เขาบอกว่าห้องนี้เป็นห้องของเขาอย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นเขาก็คืออาหินจริงๆสินะ 

           ราวดีไม่รู้ว่าควรจะร้องไห้หรือหัวเราะดีเมื่อรู้ว่าผู้ชายที่ปล้นเอาความสาวของเธอไปดันเป็นอาหนุ่มของเพื่อน  

แบบนี้มันก็ไม่ต่างจากเธอหนีเสือปะจระเข้สักนิด แล้วจระเข้ที่ว่าก็ดันจับเธอกินเรียบแบบไม่ให้เหลือแม้แต่เศษกระดูกเลยสักนิด 

           “ยัยเภาอย่างนั้นเหรอ อย่าบอกนะว่าเธอเป็นเพื่อนของยัยเภา”เหมราชถึงกับนิ่งไปทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับสายตาคมที่จ้องมองอีกฝ่ายนิ่ง 

           “คือ เอ่อ หนูมีปัญหากับทางบ้าน ยัยเภาก็เลยพามาอยู่ที่นี่”ราวดีตัดสินใจบอกความจริงอีกฝ่ายอย่างไม่ปิดบังก่อนจะสะดุ้งขึ้นอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียงเข้มที่สบถออกมาเสียงดัง    

“บ้าเอ้ย!”เหมราชถึงกับสบถขึ้นเสียงดังอย่างหัวเสียหรี่ตามองใบหน้าหวานด้วยสายตานิ่ง  

  

……………………………………………………………… 

  

“เป็นอะไร”เหมราชที่กำลังจัดการตัวเองอยู่หน้ากระจกเอ่ยขึ้นเสียงเรียบเมื่อเห็นสายตาของร่างบางที่มองมาราวกับไม่พอใจอะไรบางอย่าง 

“เปล่านี่คะ หนูดีก็แค่คิดว่าอาหินจะไปสักสองสามวันเสียอีก”ราวดีไม่ได้ตั้งใจที่จะรวนเขาแต่มันก็อดไม่ได้  

“โกรธเหรอ” 

ราวดีถึงกับเม้มปากแน่นก่อนจะขยับลุกขึ้นนั่งพร้อมกับแสร้งมองไปทางอื่น จะบอกว่าโกรธก็ไม่เชิงเธอแค่น้อยใจที่เขาทิ้งเธอเอาไว้คนเดียวมากกว่า 

“ฉันไปทำงาน”เหมราชเอ่ยขึ้นอย่างรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ 

“แต่อาหินก็รู้ว่าหนูดีเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก และที่สำคัญหนูดีก็ไม่รู้จักใครสักคนแต่อาหินกลับทิ้งหนูดีไว้คนเดียว” 

“โกรธจริงๆสินะ”เหมราชเพียงกระตุกยิ้มมุมปาก 

“หนูดีก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้โกรธ”ใช่! ราวดีทั้งโกรธทั้งน้อยใจเขา แต่ใครจะไปยอมรับกัน 

“ลุกขึ้นไปอาบน้ำสิ”เหมราชเพียงแต่เลิกคิ้วมองใบหน้าหวานนิ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ 

“ไปไหนคะ”ราวดีถึงกับชะงักไปทันที อดที่จะเอ่ยถามอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้นไม่ได้  

“โรงแรม” 

“ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวอาหินก็ให้ลูกน้องพาหนูดีมาส่งที่บ้านอีก”ราวดีถึงกับหน้าเศร้าขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างอดผิดหวังไม่ได้ 

เธอก็นึกว่าเขาจะพาเธอไปเที่ยวเพื่อเป็นการไถ่โทษที่เมื่อวานทิ้งเธอเอาไว้คนเดียว แต่ที่ไหนได้สุดท้ายก็ยังเป็นเธอที่หวังมากไป เหมือนกับที่เธอคาดหวังเอาไว้มากกับการตามเขาลงมาที่กระบี่ 

“เพิ่งรู้ว่าเราก็ประชดเก่ง” 

“หนูดีไม่ได้ประชดสักหน่อย แค่ไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของอาหินเท่านั้นเอง”ราวดีถึงกับเชิดหน้าขึ้นแล้วมองอีกฝ่ายตาขวาง 

“แน่ใจนะว่าไม่ไป”เหมราชเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานด้วยสายตานิ่ง 

“ค่ะ”ราวดีถึงกับเม้มปากแน่นพร้อมกับมือที่กำเข้าหากันแทบจะทันทีก่อนจะพยักหน้าให้ร่างสูงอย่างอดน้อยใจไม่ได้ 

“ตามใจ”เหมราชถึงกับถอนหายใจออกมาทันทีคว้าเอาเสื้อตัวนอกที่แขวนอยู่บนหน้าตู้เสื้อผ้าแล้วเดินออกจากห้องไปทันที 

 

 

 

 

 

        

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว