คำโปรย
พอกันทีสำหรับผู้หญิงที่ใสซื่อและแสนดีที่ผ่านมา ข้าจะไม่โง่ และยอมให้พวกเจ้ารังแกข้าอีกต่อไป ใครดีมาข้าดีกลับ...แต่ถ้าใครร้ายมา... หึ !! ก็เตรียมตัวรับชะตากรรมได้เลย....
เมื่อก่อนข้าเคยโง่งม ยอมให้พวกเจ้าทำร้ายข้า !!
" หึ!! เจ้ามันก็แค่คนไร้ค่า ฝึกพลังปราณยังทำมิได้ เจ้าจะเอาอะไรมาเทียบกับข้าที่มีพลังปราณสีเหลืองขั้นต้นเปรียบได้กับอัฉริยะ หากเจ้ามิได้เกิดมาเป็นลูกของท่านแม่ทัพ เจ้าคิดหรือ ว่าจะมีใครมาสนใจคนไร้ค่าเช่นเจ้า "
.....................................
" ข้ามิได้ทำนะเจ้าคะ ข้าไม่ได้ทำจริงๆ ทำไมท่านมิเชื่อข้าบ้าง ไหนท่านบอกว่ารักข้า จะแต่งกับข้า แต่ทำไมท่านถึงมิเชื่อข้า ตลอดเวลาหลายปีที่ข้ากับท่านรู้จักกันมา มันมิทำให้ท่านเชื่อใจข้าสักนิดเลยหรือ "
.......................................
แต่ตอนนี้ !!
" มันจะมากเกินไปแล้วนะ เจ้าทำร้ายนางอีกแล้ว "
" หากพระองค์มิโง่งมจนเกินไป ก็อาจจะเดาเหตุการณ์ได้นะเพคะ คนที่ไม่มีพลังปราณ สะบัดมือเพียงครั้งเดียว ก็สามารถล้มผู้ที่มีพลังปราณขั้นสีเหลืองได้ ข้าคงเป็นยอดอัจฉริยะกระมัง "
............................................
" ข้าทำอะไรผิดหรือ ข้าแค่พูดความจริง หากฮ่องเต้และพระสนมทรงทราบเรื่องที่ว่าที่พระชายาขององค์ชายสาม....
ไม่บริสุทธิ์... ไหนจะเรื่องวัดร้างในวันนั้น....ท่านกับ... "
...........................................
" กรี๊ดดดด เจ้า!! "
" จุ๊ๆ อย่าร้องเสียงดังสิเจ้าคะ เดี๋ยวเขาจะหาว่าจวนแม่ทัพมีภูตผีปีศาจที่มาร้องขอส่วนบุญ "