แนะนำเรื่อง
ตอนที่แม่ทัพเจี้ยนอัน เว่ยหย่งเสียน อายุสิบแปดปี ได้สร้างผลงานจนได้รับแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพ เขาได้ขอพระราชทานสิทธิ์ในการเลือกคู่สมรสเองจากฮ่องเต้
แต่ผ่านไปหลายปีแล้วเขาก็ยังไม่ได้แต่งเจ้าสาวเข้าจวน
ส่วน อนุ นางบำเรอ สาวใช้ห้องข้าง ไม่ต้องถามถึง เพราะทั้งจวนแม่ทัพมองไปทางใดก็มีแต่บุรุษ บุรุษ แล้วก็บุรุษ
อีกทั้งเขายังมีบุรุษรูปงาม คุณชายเยว่ เป็นที่ปรึกษาผู้รู้ใจอยู่ข้างกาย
ผู้คนต่างลือกันว่า "ท่านแม่ทัพชอบตัดแขนเสื้อ"
ท่านหญิงอันเล่อ มู่หรงฉิงซิง คือแก้วตาดวงใจของบิดาและพี่ชายทั้งเจ็ด พวกเขาทั้งรักและหวงแหนนางอย่างยิ่ง นางจึงยังไม่ได้หมั้นหมายกับผู้ใด
หลังเข้าพิธีปักปิ่น บรรดาแม่สื่อที่มาทาบทามต่างได้รับคำตอบเหมือนๆกันว่า "ขอรอดูความประพฤติของฝ่ายชายสักหลายๆปี" ย้ำ "หลายๆปี"
ผู้ใดรอได้ก็รอไป รอไม่ได้ก็ช่าง บิดาและพี่ชายทั้งเจ็ดของนาง ยินดีดูแลนางไปชั่วชีวิตอยู่แล้ว
ไม่ว่าผู้ใดก็คาดไม่ถึงว่า ท่านแม่ทัพจะฉลองวันเกิดอายุครบสามสิบด้วยการขอสมรสพระราชทานจากฮ่องเต้
และสตรีที่เขาขอเป็นเจ้าสาวก็ คือ ท่านหญิงอันเล่อ
สตรีสาวในเมืองหลวงต่างร้องห่มร้องไห้
"ยินดีให้ท่านแม่ทัพเป็นต้วนซิ่วต่อไป ดีกว่าให้เขาแต่งภรรยา"
บุรุษหนุ่มในเมืองหลวงต่างทอดถอนใจ
"ต้วนซิ่วผู้หนึ่งได้นางไป ในโลกนี้ก็มิมีเรื่องใดคู่ควรให้ปวดร้าวอีกแล้ว"
หมิงอ๋องผู้เป็นบิดาตกใจจนเป็นลม
พี่ชายทั้งเจ็ดตบโต๊ะ "ข้าไม่ยอม!!!"
✤........✤.......✤........✤........✤........✤........✤........✤
ฝากเรื่องด้วยนะคะ ❤ พิมพ์พิศา