อะไร...อะไร...ก็ตำนาน
______________________________________
คำโปรย
เมื่อ ‘เขา’ เด็กหนุ่มที่มีดีทุกอย่างยกเว้น...สติ!!! อยู่ดีๆ ก็ถูกพาย้อนเวลากลับไปยังอดีตเมื่อ
หลายพันปีก่อน ในฐานะนักรบศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน เพื่อช่วยโลกให้รอดพ้นจากการถูกราชาปีศาจยึดครอง
นี่มันนิทานก่อนนอนชัดๆ แล้วไหนจะต้องร่วมเดินทางไปกับกลุ่มคนเพี้ยนๆ ที่ประกอบไปด้วย
.... นายพราน ที่รักการทำอาหารยิ่งกว่าเดินป่า และหลงทางเป็นสรณะ ....
.... นักปราชญ์ที่สูงสองเมตร แต่ต้องฟังนิทาน ดื่มนม และให้พี่ชายตบก้นก่อนนอน
ทุกคืน...เอ่าะ รู้สึกได้ถึงความทรงภูมิแห่งปราชญ์จริงๆ ....
.... นักเวทที่งดงามยิ่งกว่าใครๆ บนโลก ใต้โลก นอกโลกด้วยก็ยังได้ เย็นชายิ่งกว่า
น้ำแข็งทุกก้อนรวมกัน กิจวัตรประจำวันคือชงนม เล่านิทาน โอ๋เด็ก...ง่ะ สัมผัสได้ถึงความเป็นนักเวท
ชั้นสูงสุดๆ ....
....นักซุ่มน่ารัก น่าฟัด เหมือนตุ๊กตามุ้งมิ๊ง ใสซื่อ(เหรอ) ไร้เดียงสา(หรา)....
....นักดาบที่ เอิ่ม อือ อึ่ม เอ้อ อ่า ไร้คำบรรยายใดๆ ....
จากบุคคลที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้น 'เขา' สามารถสรุปได้เลยว่า ภารกิจช่วยโลกครั้งนี้
คงจอดแบบไม่ต้องแจว ยกธงขาวยอมแพ้ แล้วเตรียมบรรณาการไปสวามิภักดิ์ราชาปีศาจเลย ดูจะมี
อนาคตดีกว่านะ....
Guest
