บทนำ

 

เพราะอุบัติเหตุในคืนนั้นทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตลอดการ ซึ่งสาเหตุทั้งหมดมันก็มาจากเขาด้วยกันทั้งสิ้น

 

“คุณไปรอข้างนอกก่อน เดี๋ยวผมแต่งตัวเสร็จจะตามออกไป ข้าวคงใกล้จะมาส่งแล้ว” คนตัวสูงเตรียมตัวจะหันหลังกลับ แต่อยู่ๆ มือเล็กก็มาขว้าข้อมือของเขาไว้ กระตุกเบาๆ เหมือนเด็กน้อยร้องขอของเล่นจากผู้ปกครอง ใบหน้าหวานที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตาสีใส มองเขาอย่างเว้าวอน

 

“อย่าไปนะ...”

 

“หืม?” ตอนแรกเขาแค่คิดว่าคงจะอาการหื่นของยัยเด็กนี้ แต่พอเห็นแบบนี้แล้ว คงจะเป็นความร่านมากกว่า อย่าหวังว่าเขาจะสนองมันให้กับเธอ ยอมรับเลยว่าในคราแรกก็สั่นไหวไปกับใบหน้าที่เธอแสดงออกมาเหมือนกัน ถึงว่าถึงได้ท้องไม่มีพ่อ นี่ก็คงทำแบบนี้ให้ผู้ชายทั้งหลายหลงปักหัวปรำ แต่พอท้องแล้วก็ถูกเขี่ยทิ้ง ‘เหอะ น่าสมเพช’

 

“ฉัน ฉัน...” แววตาที่มองสบตาเขาในตอนแรกเริ่มสั่นไหว น้ำตาที่หายไปแล้วคล้ายจะกลับมาอีกครั้ง เมื่อเห็นสายตาดูแคลนที่เขาส่งมาให้ เธอก็ไม่ได้อยากจะทำแบบนี้ แต่อาการบ้าๆ นี่มันไม่หายไปสักที จะขอร้องให้เขาช่วยก็กระดากอาย เธอคิดว่าแค่ได้สัมผัสเขามันคงจะหาย แต่ไหนเลยความต้องการกับมากขึ้นเรื่อยๆ มันเหมือนกับว่าเธอต้องการมากกว่านั้น

 

“ปล่อย”

 

...

 

“พิงค์จะหาคุณ จะหาคุณพ่อ ฮือๆ จะหาคุณพ่อ คุณพ่อขา ฮือ”

 

 

 

เชน

อชิระ สหวิวัต

เขาที่เจ้าเล่ห์เอาแต่ใจ

 

พาย

พัทชา รีรนนท์

เธอที่ยอมเขาเพื่อปกป้องคนที่เธอรักดั่งดวงใจ

 

พิงค์

เด็กหญิงพีรญา รีนนนท์

ร่าเริงสดใส

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0