“อยู่ไหน”
“อยู่ห้อง”
“อือ แล้วเจอกันนะ” มือเรียวพิมพ์ตอบข้อความก่อนจะมองภาพตรงหน้าด้วยน้ำตาที่เอ่อนอง นิ้วเรียวปาดน้ำตาลวกๆและฝืนยิ้มออกมาอย่างเคยชิน
ใช่ เธอชินแล้วกับเหตุการณ์แบบนี้ มันเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ตั้งแต่ที่เริ่มคบกันจนตอนนี้เข้าปีที่สามแล้วมันก็ยังเป็นแบบเดิมเสมอ เพื่อนของเธอ ได้แต่ถามเธอว่าเธอจะทนทำไม เหตุผลก็เพียงเพราะเธอรักเขา
“ทิวทัศน์” ชายหนุ่มที่เป็นที่หมายปองของคนทุกคนแต่เธอกับได้ครอบครองเขา
…..
แต่กับไม่เคยมีใครรู้เรื่องรักลับๆของเธอกับเขาเลยสักคน
…..
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
