ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่เริ่มต้นด้วย 'ข้าวกล่อง' อันเดียว... สู่ความวิบัตความซวยมากมายจนใจระทึก และการได้รับความปกป้อง(รึเปล่า..?)ของ 'ปีศาจ...'
การพบเจอกันที่แสนประหลาดนี้...
โครก.....
หือ เสียงรัยอ่ะ
โครก.....
เสียงท้องร้องใช่มั้ย ไม่ใช่ของฉัน แล้วของใครอ่ะ
ฉันรีบมองซ้ายมองขวาหาต้นเสียง ก็พบใครคนหนึ่งนอนอุตุอยู่อีกมุมของดาดฟ้าและเสียงท้องร้องของเขา... ดังมาก!!!
ทำใมผู้ชายคนนี้ถึงมานอนบนดาดฟ้า และเสียงท้องร้องนั่น...
สู่การรู้จักแบบไม่อยากสนิท...
"ข้าวกล่องค่ะ...." ฉันยื่นข้าวกล่องให้ซัน แล้วหันหน้าหนีไปทางอื่นอย่างกลัวตาย
เจ้าตัวรับข้าวกล่องเปิดกินอย่างว่องไว
อื้ม เขากินหมดเลย...
"น.. น้ำค่ะ" แล้วก็ยื่นน้ำให้เขา
ซันมองน้ำขวดในมือฉัน แล้วก็เหลือบมองฉันตาเขม็ง ทำใมถึงทำตาดุใส่เล่า!
คิดว่าฉันแอบเอายาพิษใส่น้ำรึงัย!!
พอเธอถูกหมายหัว เขาก็....
"มึงคิดจะทำอะไร อย่าคิดว่ากูไม่รู้.." เขากระชากคอคนล้มขึ้นมา หน้าโชกไปด้วยเลือดเพราะฝีมือเขา แต่แค่นี้มันยังน้อยไป
"อึก... กู..." คนถูกกระชากคอเริ่มหายใจไม่ออกกับรังสีรอบตัวคนที่กระชาก แค่คิดจะวางแผนสร้างตัวประกันให้เขามาติดกับ แต่เขากลับรู้ทันเสียก่อน
ไม่คิดว่าจะหมดท่าได้ขนาดนี้...
"ยุ่งกับคนรอบตัวกู กูก็ทำคนรอบตัวมึงได้..." เพียงแค่ประโยคที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกนั้น ก็ทำให้สั่นกลัวได้ เขาเอาจริง
ถ้าขืนไปยุ่งกับเด็กนั่นจริง ตัวเขาเองก็ไม่รอดเช่นกัน...
*นิยายเรื่องนี้ แต่งขึ้นมาด้วยความมโนของคนแต่งล้วนๆ แต่ละตอนจะดูสั้นหน่อยนะคะ ภาพประกอบเป็นแค่ภาพสมมติ ในเนื้อเรื่อง มีคำหยาบไม่สุภาพค่อนข้างเยอะ ขออภัยในคำไม่สุภาพนะคะ ขอบคุณที่อ่านค้าาาาา