ผู้ชายที่ฉันไม่ได้เลือกรัก..แต่ฉันรักเขามาก

##ผู้ชายที่ฉันไม่ได้เลือกรัก.......แต่ฉันรักเขามาก##

ตั้งแต่จำความได้ในชีวิตฉันจะมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ติดหนึบข้างกายฉันเหมือนหมากฝรั่งที่ติดเสื้อผ้าแล้วซักไม่ออก ไม่ว่าฉันไปเล่นกับเพื่อนผู้หญิง หรือไปไหนมาไหนฉันจะต้องได้หิ้วเด็กผู้ชายคนนี้ไปด้วยเสมอ จนแม่และเพื่อนบ้านหลายคนบอกว่าเราเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน เพราะอะไรนะหรอ!! ก็เพราะว่าเวลาที่ฉันอยากได้อะไร เด็กคนนี้มักจะร้องขอสิ่งนั้นเหมือนกับฉัน เห็นพี่สาวได้อะไรน้องชายต้องได้เหมือนกัน จนทำให้ผู้เป็นแม่ที่ไม่ว่าที่จะซื้ออะไรมาจะต้องซื้อของชิ้นนั้นที่เหมือนกันมา 2 ชิ้น

จนเมื่อวันเวลาผ่านไปเด็กหญิงและเด็กชายทั้ง 2 คนได้เติบใหญ่ขึ้น เด็กชายคนนั้นเขาก็ไม่ได้ทำตัวติดพี่สาวของเขาเหมือนอย่างแต่ก่อน ส่วนพี่สาวของเขาก็เข้าสู่สังคมของการศึกษาและมุ่งหน้าด้านเรียนมากขึ้นเพราะคนในครอบครัวมักปลูกฝังมาว่า

“ถ้าเรียน ดีเรียนเก่ง แล้วอนาคตข้างหน้ามันจะสบาย ”

ดังนั้นจึงเกิดประเด็นการเปรียบเทียบจากคนในครอบครัวและญาติพี่น้องทุกคนถึงพี่สาวและน้องชายว่า

“พี่สาวนิสัยดีกว่า เรียนดีกว่าส่วนน้องชายเกเร นิสัยไม่ดี เรียนแย่ไม่เหมือนพี่สาว”

เมื่อวานเวลาเดินต่อไปจนมาถึงวันหนึ่ง วันที่ผู้เป็นแม่ได้เอ่ยกับลูกสาวถึงภาวะทางการเงินของครอบครัวที่มีไม่เพียงพอในการส่งลูกสาวเรียนในระดับที่สูงกว่านี้ “ดังนั้นเมื่อลูกเรียนจบแล้วลูกออกไปทำงานช่วยครอบครัวนะ เพราะพ่อกับแม่ก็ยังเหลือน้องที่ต้องส่งเรียนอีก” ลูกสาวเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เสียใจและแอบไปร้องไห้อยู่คนเดียวบ่อยๆ

หลายวันต่อมาฉันไปก็โรงเรียนเข้าแถวตอนเช้าตามปกติ วันนี้เวรอาจารย์ปกครองขึ้นพูดหน้าเสาธงพร้อมทั้งกับได้ขานชื่อนักเรียนที่ถูกเชิญผู้ปกครองมาพบ หนึ่งในนั้นคือชื่อของน้องชายฉันเอง สำหรับฉันแล้วมันเป็นเรื่องปกติมากเพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่น้องชายของฉันถูกเชิญผู้ปกครอง ปัญหาก็น่าจะเหมือนเดิม เช่นไม่ทะเลาะวิวาทหรือไม่ก็โดดเรียนเป็นประจำ

เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน ฉันกลับมาถึงบ้านก็ได้ถามน้องชายว่า

“ทำไมวันนี้ถึงได้เชิญผู้ปกครองหรอ”

น้องชายตอบกลับมาว่า “เพราะโดดเรียนบ่อยมั้ง”

“อ้อ เหมือนเดิมสินะ”ฉันตอบออกไปอย่างเคยชิน พร้อมกับเดินเอากระเป๋าไปเก็บ

“ไม่เหมือนเดิมนะ” น้องชายพูดต่อ

“มันจะไม่เหมือนเดิมได้อย่างไรเพราะครั้งที่แล้วๆมา แกก็ถูกเชิญผู้ปกครองเรื่องนี้หนิ”ผู้เป็นพี่สาวเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้

“ที่ไม่เหมือนเดิมเพราะ พรุ่งนี้พี่ต้องไปโรงเรียนคนเดียวนะ”

“อ้าว ทำไมหรอ หรือว่าโดนพักการเรียนหรอ”พี่สาวถามต่ออย่างสงสัย

“ป่าว เพราะผมลาออกแล้ว”น้องชายพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย

“ทำไมอ่ะ”

“เพราะผมไม่อยากเห็นพี่แอบไปร้องไห้ที่ห้องน้ำ เพราะผมรู้ว่าพี่อยากเรียนต่อ เพราะผมก็รู้ว่าพี่มีความฝันมีสิ่งที่อยากทำอีกมากมาย” น้องชายพูดพร้อมกับยิ้มให้พี่สาว

“แล้วแกล่ะ สิ่งที่แกอยากทำ ความฝันของแกล่ะ”

“ความฝันและสิ่งที่ผมอยากทำก็คือ ผมอยากเห็นพี่ได้เรียนต่อ อยากเห็นพี่ได้ทำในสิ่งที่พี่อยากทำ หรือได้ทำตามฝันของพี่ไง”

“ส่วนเรื่องทำงานช่วยครอบครัวเดี๋ยวผมดูแลเอง พี่ไม่ต้องห่วง”

..............................................................................................................................................................

Tinker Bell.