เสี่ยวเฟิง สายลมน้อย
18
ตอน
45.5K
เข้าชม
121
ถูกใจ
47
ความคิดเห็น
189
เพิ่มลงคลัง

เสี่ยวเฟิง สายลมน้อย

นิยายเรื่องนี้ นำเสนอการดําเนินชีวิต ของ "เสี่ยวเฟิง" หรือ "หลี่ฉิงเฟิง" ที่เกิดใหม่เป็นคุณหนู ร้านผ้าแพรมีชื่อ ในสถานที่ ที่ไม่มีในหนังสือประวัติศาสตร์

"ว่องไวดุจสายลม...หลีกหลบปัญหา...กายาเป็นสุข" เสี่ยวเฟิง ได้กล่าวไว้...

 

+

"ชิงเอ๋อร์  เจ้าว่าข้าควร... ออกแบบไว้กี่แบบสำหรับผ้าปักล็อต เอ้ย

!

ชุด ใหม่ของฤดูกาลที่จะถึงดีหล่ะ" เสียงใส เอ่ยถาม ชิงเอ๋อร์สาวใช้ข้างกายขณะนั่งออกแบบลายผ้าล็อตใหม่ที่จัดทำขึ้นรับฤดูกาลดอกไม้หลาก ที่เหล่าไม้ดอกทั้งหลายพร้อมใจกันออกดอกสวยงามช่วงเดียวกันของปี

"หลายลายหน่อยจะดีเจ้าค่ะ ผ้าชุดก่อนใกล้หมดเพิ่มลายใหม่ทดแทนย่อมดีกว่าเจ้าค่ะ" หลังรินชาเพิ่มแก่คุณหนูของตนจึงตอบไป ตามที่ได้ฟังจากผู้ดูแลร้านผ้าแพรเรื่องลายผ้าเหลือน้อยเต็มที

+

"ยินดีต้อนรับ ไม่ทราบว่าคุณชายท่านนี้ ต้องการผ้าแบบใดเจ้าคะ" เ

สียงใสเอ่ยถามชายหนุ่มใต้หมวกไม้ไผ่

"...." ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างสูงตรงหน้า มีเพียงหางตาชั่วครู่เท่านั้น

"ร้านผ้าฉิงเฟิง ของเรามีทั้งผ้าสีไร้ลาย แลผ้าปักลายที่ได้รับความนิยม ทั้งยังรับปักผ้าหรือชุดสำหรับท่านที่ไม่ต้องการปักเองหรือหาร้านปักไม่ด้หลังจากซื้อผ้าจากทางร้านแล้ว สามารถจัดส่งให้ท่านที่จว.." ยังเอ่ยไม่จบก็ต้องยืนนิ่งตาค้างมองแผ่นหลังที่หันเดินออกจากร้านไปโดยไม่เอ่ยอะไร แม้แต่หันมอง

+

"ท่านพี่ ...ข้าช่วยเจ้าค่ะ"ข้าเอ่ยอย่างประหม่าหลังจากเห็นเขาเดินไปอยู่หน้ากระจกบานใหญ่กลางห้อง ยืนหน้าแดง

สักพักจึง

เริ่มแกะชุดคลุมแดงที่ใ

ส่อยู่หลายชั้นออก

ด้วยการยืนซ้อนจากด้านหลังถอดเ

สื้

อตัวนอกออกแล้วก้มหัวลอดแขนเขามามองปมเชือกที่ต้องแกะ  ถอดจนเหลือเพียงชุดด้านในสีขาว จึงหยิบชุดที่กองไว้วางในตะกร้า ก่อนจะถอดเครื่องประดับบนหัวที่หนักปานแบกอิฐไว้บนหัวก็ไม่ปานลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งถอดชุดเหลือเพียงซับใน

สีขาว ก่อนนั่งลงจะแกะเครื่องประดับที่เหลือ

"ข้าช่วย ..นะ" เ

สียงทุ้มดังขึ้นเหนือหัวก่อนมือหนาจะช่วยถอดปิ่นทองหลายอันออก

"เจ้าค่ะ" กล่าวของคุณ ใบหน้าขึ้น

สีมากยิ่งขึ้น

"อ้าาา อืออ" ความรู้

สึกที่ไม่เหมือนกับที่อ่านมานี่มันอะไรกันนะ

"ข้าอยากได้ยินเ

สียงเจ้า ...เฟิงเออร์" กล่าวขณะดึงมือข้าที่ปิดปากป้องกันเ

สี

ยงน่าอายนั้น พร้อมกับเร่งจังหวะมากยิ่งขึ้น

"ท่านพี่ ข้า ...อืออ" เ

สียงกระเ

ส่าที่เปร่งออกมาน่าอายเลือเกิน

"เรียกชื่อ ..ข้า

สิ" เ

สียงทุ้มดังขึ้นข้างหู ก่อนความเปียกชื้นลากไล้ไปตามลำคอระหง จนขนลุกอีกครา

"อ้าา พี่.."

 

ฮิฮิ อยากรู้กันหล่ะ

สิว่าท่านพี่ของเฟิงเออร์คือใคร

ปล.NC ในเรื่องไม่ได้เยอะ เอเลยจะไม่ได้เปลี่ยนหมวดนะคะ

เขียนแบบปล่อยตามอารมณ์นะคะ เนื้อเรื่องไม่แน่นอน ตามความขึ้นลงของไรท์ล้วนๆ   ฮิฮิ

ปล.2 ถ้าอยากเ

สนอแนะอะไร หรือเจออะไรที่ดูไม่มีเหต่ผลเกินไป คอมเมนต์บอก เอได้เลยนะคะ

#อ่านทุกคอมเมนต์เด้อออ 

ถึงจะไม่ได้ตอบทุกคอมเมนต์ก็เถอะ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว