บทนำ
ณ ร้านกาแฟแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงราย
“ไอ้หมวยยยยยยย!! แว้นไปซื้อของมาดิ๊ไปเอารายการที่ซ้อนะ” ฉันที่กำลังยุ่งๆกับการจดรายการอาหารของลูกค้านักศึกษา และนี่คือโอกาสซิ่งหนีเด็กนักเรียนที่กำลังจะฉุดฉันไปทามกลางฟมาป่าผู้หิวโหย - -” “ค่าาาาา!! พี่ต้องขอตัวก่อนนะ แหะๆ พอดีของหมดพี่ต้องไปซื้อของไม่งั้นคลังบ่นแน่ ” ฉันกำลังพยายามแกะมือปลาหมึกหยึบหยับที่คอยฉุดแขนฉันเป็นพันวัน
“ซ้อไหนอะรายการ” ฉันวิ่งเข้าไปในห้องครัวก็เห็น ผู้หญิง?? สาวหล่อน่าจะเหมาะกว่ากำลังยืนผัดพาสต้าตามที่ลูกค้าสั่ง แขนเสื้อสีขาวก็ถกขึ้นมาจนถึงแขนเพื่อทำงานได้สะดวก มืออีกข้างยกขึ้นมาเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก ผมที่ยาวถูกมัดรวบไว้ข้างหลัง
“แปะที่ตู้เย็น” เธอพูดแล้วชี้ไปที่ตู้ ที่ของในนั้น40เปอร์เซ็นเป็นขนมของการคลัง ที่ซื้อมาตุนไว้กินตอนร้านปิดและภายใน10นาทีขนมนั้นหมดตู้ภายในพริบตา เอ่อออออ ไม่ทราบว่านี่คนกิน??
“คลังงงงงงง ขอตังค์หน่อยจะไปซื้อของ” วิ่งไปแบมือขอเงินตอนร้านยุ่งๆนี่แหละยิบให้เยอะดี ฮิๆ คลังก็หยิบแบงค์พันให้สามใบ
“ซื้อขนมมาให้ด้วยนะ เอาช็อคโกแล็ตเยอะๆ”
“แล้วในตู้อะยังไม่หมดเลย”
“ของเย็นนี้ไงเด๊ะก็หมดละ”
“อะจ๊ะๆ”
ฉันวิ่งออกไปหลังร้านพร้อมกับหยิบกุลแจรถคู่ใจออกมาแล้วบิดไปเลย ทั้งๆที่ใส่ชุดร้านอะแหละ ฉันบิดรถบิ๊กไบร์ด้วยความเร็ว90KM/H แล้วมาจอดที่หน้าร้านซุปเปอร์มาเก็ท
ขณะที่กำลังเลือกซื้อของเข้าร้านและหาขนมให้การคลัง อ่าใช่ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลยซินะ
ฉันชื่อหมวย เรียนการจัดการการบิน ปี1 ลูกค้าในร้านชอบคิดว่าฉันเป็นทอมหรืออะไรก็แล้วแต่พวกนาง ฉันสูง170กว่า หน้าอกก็ไม่ค่อยมีเท่าไร ฉันเป็นพวกติสแตกละมั้งเพราะตอนนี้ทุกๆสายตาเริ่มมองมาที่ฉัน ฉันเริ่มจะชินละ ใส่ยูนิฟอร์มชาย ผมกัดจนเป็นสีควันบุหรี่แล้วมีสีฟ้าแซมๆ หน้าตาออกไปทางอาตี๋ ลูกเจ๊ก ผิวขาว และตอนนี้กำลังเลือกช็อคโกแล็ต เนย นม และขนมอีกกะต้าหนึ่งของการคลัง
“พี่หมวยยยยยยย!! พี่หมวยใช่ป่ะค่ะ!?”
“อ่าใช่ค่ะ” จู่ๆก็มีกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาขอถ่ายรูป สักสอง สามภาพก็เดินจากไป
ฉันก็หิ้วกะต้าทั้งสองไปที่คิดเงิน พนักงานมองฉันแบบอึ้งๆ ไม่รู้ว่าอึ้งเพราะอะไร 1.อึ้งเพราะสีผมนี่เอิ่มมมมนะ 2.อึ้งเพราะสภาพมาซื้อของที่ใส่ชุดร้านมาเลย ไม่เป็นไรหรอกฉันชิน หรืออึ้งเพราะอย่างที่3…
“1,568.75ค่ะ”
“นี่ค่ะ” ฉันยืนเงินไปให้แล้วมือเราสัมผัสกันพอดี ถ้าฉันมองไม่ผิดฉันเห็นพนักงานคนนี้หน้าแดง เอิ่มมมมมมมกูว่าละไง ฉันยืนรอเงินทอนสักครู่แล้วเอาของไปไว้ที่รถแล้วรีบบิดกลับร้าน ยังไม่อยากโดนบ่นจนหูชา
ณ ร้านCool Indy Café
“โดนสาวมาขอถ่ายรูปอีกละซิ” ผู้ชายในชุดยูนิฟอร์มชาย สูง180พอดีเป๊ะ พูดขึ้นมาเบาๆ
“อือ ป๊ามาช่วยถือหน่อยหนัก” ฉันก็ยืนถุงของให้ถุงหนึ่งอีกถุงหนึ่งก็เอาไปให้ซ้อในครัวแล้วออกไปรับออเดอร์ต่อ ร้านเราปิด-เปิดให้บริการเวลา10.00-09.00P.M. เปิดวันจันทร์-เสาร์ หยุดวันอาทิตย์ ลูกค้าส่วนมากในร้านจะเป็นลูกค้าผู้หญิงซะส่วนใหญ่ ส่วนมากเป็นนักเรียน นักศึกษา และส่วนมากที่เข้ามากก็จะมานั่งสั่งเครื่องดื่ม ขนม แล้วถ้าสังเกตุดีๆพวกนางๆจะชอบจิกหมอน หน้าแดงตลอดเวลา และชอบแอบกระซิบแล้วหัวเราะกับเพื่อน เคยเดินผ่านแล้วได้ยิน อะไรคู่จิ้นๆเนี้ยแหละ แล้วพอเวลาเรามองกลับน้องเขากลับหลบสายตาไปเลยแล้วหน้าแดงกว่าเดิม เอิ่มมมม น้องค่ะไหวป่ะ?
Guest
