พันธนาการรักร้าย นายมาเฟีย
19
ตอน
34.8K
เข้าชม
169
ถูกใจ
13
ความคิดเห็น
110
เพิ่มลงคลัง

บทนำ

คุณคงเคยได้ยินคำๆนี้

 

รัก  คือ  การให้

 

….เธอ คือคือผู้หญิงคนหนึ่งที่รักสงบ  อยากเรียนจบตามความฝันของพ่อของเธอ  แต่ฝันเธอต้องจมหาย พังทลายเพราะเขา เขาทำลายชีวิตเธอ เธอต้องจมปักกับชีวิตบัดซบนี้ เขาคงคิดที่จะเก็บเธอไว้เป็นของเล่นไปตลอดกาล… แต่จากเธอไม่คิดเช่นนั้น เธอไม่ได้ต้องการเป็นเบี้ยล่างของเขาผู้นี้ตลอดไป

 

การค้นหาชีวิตใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น…….

 

 

 

“ หึ!!!   จะมีใครมีชีวิตที่บัดซบได้มากกว่าฉันไหม    การให้ของเขาคือการจะทำยังไงดี…..ให้ชีวิตฉันบัดซบได้มากกว่าเดิม ”

 

“…อย่าคิดว่าจะหนีไปจากฉันได้  หึ! เธอนี่มันน่าสมเพศจริงๆ ฉันไม่มีทางเอาเธอมาเชิดหน้าชูตาในฐานะเมียของฉันแน่ อยู่เป็นเศษสวะที่นี่แหละ  นางบำเรอสำหรับเธอนี่ มันสูงและมีค่าเกินไป. ”

…เสียงทุ้มเรียบเย็น แต่ตัดเชือดเฉือนขั้วหัวใจของฉัน เจ็บจนไม่รู้จะใช้ชีวิตให้มีความสุขต่อไปบนโลกใบนี้ได้ยังไง

 

“… ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ  ชีวิตฉัน ฉัน ไม่มีทางให้คนเลวๆแบบคุณมาย้ำหยีทั้งชีวิตหรอก ฉันทนคุณได้ไม่นาน และเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วด้วย! ถ้ามีโอกาสฆ่า ฉันจะฆ่าคุณด้วยมือของฉัน ต่อให้ติดคุกฉันก็ยอม ”

 

เพี๊ยยยย!!!!   มือหนาของเขาตบเข้ามาเต็มแรง ฉันไม่รู้ว่าฉันจะอดทนกลัดกลั้นน้ำตาไว้ได้นานแค่ไหน

 

“… ไหน!  ไอ้อีหน้าไหนที่มันบอกจะฆ่าฉัน หึ ร้องทำไมหละแม่คนเก่ง ไหนบอกจะฆ่าฉันไง ฉันว่าเธอเก็บแรงไว้ใช้บนเตียงดีกว่าไหม? หึ แล้วก็หยุดร้องได้แล้ว หึ ฉันไม่ชอบเห็นน้ำตาหรอกนะ ฮ่า ฮาๆๆๆ”

เขาสะแยะยิ้ม อย่างเหยียดในเกียรติของฉัน น่ารังเกลียด น่ารังเกลียดที่สุด!!!!

“  คุณไม่มีสิทธ์มาควบคุมชีวิตฉัน!”

เสียงขำของเขา มันทำให้ฉันโกรธเต็มพละกำลัง ทำให้ฉันสะบัดมือเขาออกจากคางของฉันได้สำเร็จ ก่อนที่ฉันจะโต้เถียงออกไปอย่างเหลืออด ไม่อาจทนไหวที่เขาดูถูกฉันมากเกินไปแล้ว ทั้งๆที่ความบริสุทธิ์ของฉัน…  เขาก็เป็นคนทำลาย  ทำลายไปอย่างไม่มีชิ้นดี

 

“  ทำไมจะไม่มีสิทธ์หล่ะ ห้ะ! จำใส่กะโหลกไว้ชะ คำว่าของเล่นมันยังดูดีเกินไป หึ  สวะก็คือสวะ ฉันไม่ได้คิดจะเอาเธอมาทำพันธุ์หรอก โบรัน หึ!”

 

เขาเอามือมากระซากผมฉัน หึ ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำตัวต่ำช้ากับฉันได้ถึงขนาดนี้ ฉันไม่รู้ว่าฉันทำอะไรให้เขานักหนา ฉันอยากตาย อยากตาย

 

“  ฆ่าฉันที….ฮือ….ฮึก…. ได้โปรดช่วยฆ่าฉัน”

ฉันร้องออกมาอย่างเผ่วเบา ฉันทนไม่ได้ จากที่คิดจะหนี กับทำให้ฉันรู้สึกยอมแพ้เอาช้ะง่ายๆ

 

“  ได้สิที่รัก  ผมจะทำให้คุณตายช้าๆ นอนควรครางบนเตียงด้วยอารมณ์เพลิงที่ผมมอบให้ร้องออกมาเหมือนเจ็บแค้นใจเจียนตาย ทรมารใจให้มากที่สุด ฮ่า  ฮาๆ  อยากตายหรอ มันง่ายไป อยู่ของเล่นเอ้…….หรือหมาเฝ้าเตียงดีหล่ะ ไม่สิโสเภณีดีกว่าสมเกียรติเธอดี หึ ”

เขาสบถคำหยาบออกมาพร้อมกับทิ้งฉันลงที่เตียงอย่างรุนแรง…

 

“  เห้ยยยย ! เฝ้าไว้ ถ้ายายนี่ตาย แกตาย ลูกเมียแก ก็ตาย ”

“ บ้า บ้าที่สุด!!!!!!!  ฉันจะไม่มีวันให้อภัยแกเลยไอ้สารเลว ฮื่อๆ  อึก ฮึ ”

เขาเอ่ยปากออกคำสั่งให้ลูกน้องเขาที่อยู่หน้าห้อง แล้วเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี ฉันรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก น้ำตาของฉันมันพร้อมใจกันไหลอย่างเสียใจแบบที่สุด ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี เงินก้อนใหญ่ขนาดนั้น ฉันจะหามาจากที่ไหนได้ ต่อให้เขาจะฆ่าฉันทิ้งชะตอนนี้ก็จะยังคงทดแทนเงินนั้นไม่ได้ เมื่อเทียบกับเกียรติของฉันที่เขามอบให้มาในตอนนี้…….

 

 

 

 

 

สวัสดีค่ะ  คนอ่านทุกคน โปรดขอร้องอย่าเป็นนักอ่านเงากันเลยนะค่ะ ไม่ถูกใจก็โปรด รับไว้พิจารณารับไว้อ่านด้วยนะค้าาาาาาาาาาาาาา     เป็นนักเขียนมือใหม่นะคะ นี่ไม่ใช่เรื่องเเรก เป็นเรื่องที่ สี่ของเราเเล้ว เราก็พยายาม ทำให้ดีขึ้นเรื่อยๆนะค่ะ ก็ถ้าผิดพลาดตรงไหนคำเขียนผิดก็ไม่ว่ากันเนาะ มีอะไร

 

ติชมได้ค่ะ แต่อย่าด่าเเรงนะคะ  แรงมาก็แรงกลับสิค้าาาาา 55555555555

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว