มึงอ่ะ ชนะกูมาตั้งนานแล้ว

ชีวิตผมแม่งไม่ได้ดีหรอกนะ ถึงแม้ว่าคนอื่นจะบอกว่ามันดีก็เหอะ ผมก็แค่ผู้ชายคนนึงที่เล่นเกมไปวันๆตามประสาวัยรุ่นแต่แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ผมผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะในเกม จะมาเป็นเพื่อนต่างห้องที่อยู่ห้องกิ๊บอีกห้องนึง ไอ้ผมก็เป็นคนไม่ยอมแพ้อะไรซะด้วยสิถึงแม้จะห้องกิ๊บคนละห้องแต่ยังไง ผมจะต้องชนะมันให้ได้ทุกด้าน ถึงแม้ว่ามันจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นคนในเกมก็เหอะ แต่ถือว่าโชคดีของผม ผมจะได้ทำคะแนนให้ดีกว่ามันโดยที่มันไม่รู้ตัว ฮ่าๆๆ เสร็จกูแน่นายMT.COPTER(ชื่อในเกม)

ก็นะเป็นเรื่องแรกอะแหละ ถ้าแต่งไม่ดีก็ขอโทษด้วย แค่เข้ามาอ่านก็ดีใจชิบหายและ ไม่ได้เป็นคนพูดเพราะอะไรอย่าว่าอะไรเลย ถ้าพวกคุณมึงมาอ่านก็ดีใจ แต่ถ้าจะให้ดีคอมเม้นต์ด้วย

กฎ (เขียนอย่างนี้ถูกรึเปล่าไม่รู้ไม่ได้เก่งไทย)

1.อย่าก็อบเลยนะ แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าจะเขียนยังไงต่อแล้ว

2.อ่านแล้วสนุกก็อ่าน ไม่สนุกก็ไม่ต้องอ่านแต่อย่ามาว่าเก๊าก็พอ

3.ขอให้สนุกกับการอ่านนิยายเรื่องนี้ //กูไปและ