ซาตานลวงสวาท
**คำเตือน**
นิยายเรื่องนี้ดราม่าและมีฉากพระเอกพูดจาเเย่ๆใส่นางเอกเยอะมาก
ใครรับไม่ได้เชิญกดปิดได้เลยนะคะ
----
"คนอย่างเธอมันก็แค่ผู้หญิงแพศยาคนหนึ่ง ต่อหน้าคนอื่นแสร้งทำอ่อนแอ...ตอแหล!"
"...!!!"
มือเรียวยกขึ้นสะบัดใส่ใบหน้าหล่อเหลาเต็มแรง ดวงตากลมโตมีน้ำตารื้นเต็มหน่วยตา ริมฝีปากอิ่มเม้มสนิทเป็นเส้นตรง แต่ดูเหมือนคนโดนตบจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรแถมยังหัวเราะขึ้นจมูกเบาๆ
"ในที่สุดก็ยอมรับเเล้วเหรอ"
"ไม่ตอบไม่ได้หมายความว่ามันคือความจริงนะคะคุณเพลิงกัลป์"
----
ตั้งเเต่กรรณิการ์ถูกคุณหญิงนภารับเข้ามาเป็นเด็กในอุปถัมป์เพราะสงสารที่ต้องโดนหลอกมาทิ้งไว้ที่ต่างแดน เธอก็ไม่คิดว่าชีวิตของตนนั้นจะเปลี่ยนไปเหมือนพลิกหน้ามือ
สำหรับเขา เธอไม่สิทธิ์ที่จะร้องหาความเป็นธรรม อย่าดิ้นไขว่คว้าหาอิสระภาพ เพราะซาตานอย่างเขาจะชิงเอามันมาให้เพราะตั้งเเต่เธอก้าวเข้ามาในชีวิตทุกคนรอบกายเขาก็เปลี่ยนไป
----
เพลิงกัลป์ เมฆาลินทร์(กัลป์)
บุตรชายคนโตของตระกูลเมฆาลินทร์
"อย่ามาทำเป็นใสซื่อ ฉันรู้ทัน"
กรรณิการ์ จตุสร
เด็กสาวผู้ถูกอุปการะ
"คุณเพลิงจะตบจะตีการยังไงก็ได้ แต่อย่าว่าถึงคนอื่นเลยนะคะ"
Guest
