“แค่ชื่อนายเองนายยังจำมันไม่ได้เลย แล้วแบบนี้นายจะรักฉันได้ยังไง
คนตัวเล็กพูดพร้อมกับหยดเลือดเล็กๆที่ไหลผ่านทางดวงตา
มือบางพยายามแกะมือหนาที่กำลังกอบกุมมือเขาอยู่
สองเท้าค่อยๆพาร่างเดินผ่านคนตัวโตไปอย่างเชื่องช้า
“ไม่! มันก็จริงนะ ที่ความทรงจำช่วงหนึ่งในชีวิตฉันมันหายไป
แต่ตอนนี้ ความทรงจำทั้งชีวิตของฉันมันถูกสร้างขึ้นใหม่แล้ว
ความทรงจำของฉันตอนนี้ ที่มีนายอยู่ในนี้ด้วย
นิ้วชี้เรียวๆชี้เข้าหาขมับขวาตัวเอง
สองเท้าของร่างบางชะงักกึก รอยยิ้มจางๆที่ถูกจุดขึ้น
พร้อมกับความหลังที่ชวนหลงใหลของเราทั้งคู่ก็ผลุดขึ้นมาเช่นกัน
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
