เขาผู้ชายที่เราหลงรักเป็นคนมาขอคบกับเราเองแต่ใครจะไปรู้ว่ามันคือเกมส์ที่เขาเล่นกันสนุกๆเท่านั้น เป็นเกมที่ทำให้เราต้องสูญเสียสิ่งสำคัญไป แต่เขาจะรุ้ไหมว่าเขาได้มอบสิ่งสำคัญอีกชิ้นให้กับเรามา
"ทำไมพี่ไรอันถึงทำกับรินแบบนี้ รินทำอะไรผิด บอกรินมาสิ"
"ทำอะไรผิดงั้นเหรอ ไม่รู้เลยใช่ไหม ไปนอนกับมันมา มันทำให้ถึงใจไหมละ"
เพี้ยะ! เสียงฝ่ามือกระทบกับใบหน้าอันหล่อเหลาจนหันไปตามแรงตบ
"รินไม่เคยทำเรื่องแบบนั้นอย่ามากล่าวหากัน"
ไรอันเมื่อโดนฝ่ามือไปทำให้งงไปชั่วขณะ แต่เมื่อตั้งสติได้ทำให้เขาโกรธขึ้นมาทันที
เกิดมาไม่เคยโดนใครตบหน้ามาก่อน เธอกล้าดีไงมาตบหน้าของเขา
"เธอกล้าดียังไงมาตบฉันฮะ" เสียงฝ่ามือกระทบกับหน้าอีกรอบ
"จะได้รู้ตัวไงว่าใครที่ผิดกันแน่ ไอ้ที่พี่คุยกับเพื่อนเมื่อวันก่อนนะจริงใช่ไหม"
เมื่อโดนตบอีกรอบทำให้อารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่แล้วระเบิดออกมาทันที
"ไหนๆก็ไหนๆแล้ว จะบอกให้เลยแล้วกัน ที่ฉันคบกับเธอมันก็แค่เกมสนุกๆของฉันเท่านั้นแหละ แต่เธอนี่มันสุดยอดจริงๆเลยทำเอาฉันเคริ้มเลย"
เพี้ยะ เพี้ยะ "ฉันเกรียดพี่ พี่มันเลวที่สุด ต่อไปนี้อย่ามายุ่งกับรินอีก" รสรินเอ่ยออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพรากอย่างสุดจะทนไหว
"มันจะมากไปแล้วนะ ถึงได้ตบหน้าฉันอีกอย่างนี้"สุดจะทนไรอันถึงกับหน้าแดงด้วยความโกรธพร้อมกับสติที่ขาด พูดจบไรอันก้ก้าวขามาตรงหน้าพร้อมกับเหวี่ยงรินไปที่เตียงทันที่
"ได้ ไม่ให้ยุ่งใช่ไหม แต่ก่อนไป ขอผัวเลวๆอีกหน่อยก็แล้วกันฉันจะทำให้ถึงใจจนลืมไอ้หน้าจืดนั่นเลย"
ไรท์แต่งเปนเรื่องแรก เขียนไม่ค่อยดีทำไรยังไงก้ติชมได้นะ