สะโพกกลมกลึงถูกดันติดโต๊ะทำงาน การจู่โจมอย่างฉับพลันทำให้คนที่ไม่ได้นอนตะลึงถึงขั้นตอบโต้ไม่ถูกไปชั่วขณะ เสียงร้องติดอยู่ในลำคอ ขนลุกเกรียวเพราะความสยิวที่แล่นซ่านไปตามเส้นเลือด หญิงสาวห่อไหล่ จะยกมือขึ้นผลักเขาออกก็ทำไม่ได้เพราะชายหนุ่มถือสิทธิ์พันธนาการมันไว้ตั้งแต่วินาทีที่เขาก้มลงมา

กลิ่นกายสาวหอมจรุงใจทำให้สรัทกาลมึนเมาในวูบแรก จากความคิดที่จะกลั่นแกล้งเพียงเล็กน้อยจึงเกินเลยด้วยอารมณ์ดิบที่พุ่งพรวด ผิวของเพลงพิณเนียนนุ่ม เขาบดปลายลิ้น หมุนวน ก่อนใช้กลีบปากดูดอย่างแรง... หนึ่งที... สองที...

แล้วเธอก็ตัวเกร็งทื่อ

นั่นทำให้เขาได้สติ

ชายหนุ่มผละออกแล้วปล่อยมือเธอให้เป็นอิสระ ยกหลังมือปาดริมฝีปากที่เปียกฉ่ำของตนเองอย่างพออกพอใจแล้วยิ้มร้ายให้คนที่ยืนทำตาโตเป็นไข่ห่านตรงหน้า

“ไม่ร้องเหรอ”

“...”

“ตกใจเหรอ โอ๋ๆ ...”

เขาก้มลงหอมแก้มนวลนุ่มราวจะปลอบดังฟอดใหญ่

ปลายจมูกโด่งเป็นสันตรงที่กดหนักลงมาทำให้เพลงพิณสำนึกได้ว่าเธอและเขากำลังทำอะไร หญิงสาวตัวสั่น และก่อนที่จะควบคุมตนเองได้ วัตถุที่อยู่ใกล้มือที่สุดก็ถูกฉวยมาฟาดใส่ศีรษะคนชอบหาเศษเลยเต็มแรง!

ลูกโลกจำลองทำจากไม้กระแทกใส่ขมับจนสรัทกาลเห็นดาว

เป็นโชคดีของชายหนุ่มที่สาวเจ้าตรงหน้ายังไม่ได้นอน แรงเลยลดลงเหลือเพียงน้อยนิด กระนั้นลูกโลกในมือเธอก็แตกกระจายปลิวว่อนลงพื้น มือบางที่กำฐานบีบเข้าแน่นจนสั่น ส่วนอีกข้างยกขึ้นกุมลำคอตรงที่ยังร้อนผะผ่าวและเต้นตุบ

เธอมั่นใจว่ามันต้องเป็นรอยอย่างแน่นอน!

“หัวผมมีค่านะรู้ไหม...” เขาโอดพลางยกมือขึ้นกุมขมับ ถอยไปสองก้าว ตาที่พร่าเริ่มมองชัด จึงได้เห็นว่าเพลงพิณกำลังขึงตาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“คอฉันก็มีค่าเหมือนกัน!” หญิงสาวแหวเสียงเบา ด้วยกลัวว่าคนที่เริ่มมาทำงานข้างนอกจะได้ยิน “...อยากให้ฉันลาออกไม่เห็นต้องแกล้งกันถึงขนาดนี้ ถ้าเหม็นหน้ากันนักคุณแค่ไปบอกคุณหญิงก็ได้ว่าไม่อยากได้ฉันเป็นเลขาแล้ว ฉันจะได้ย้ายไปแผนกอื่น! ไม่ได้อยากอยู่กับคุณนักหรอกถ้าท่านไม่ออกปากเองว่าอยากให้ฉันมาช่วยงานเพราะขาดคน!”

ชายหนุ่มมึนไปอีกครั้ง ก่อนจะพอเข้าใจเลาๆ ว่าเธอกำลังหมายถึงเรื่องอะไร

อยากจะบ้า นี่เธอคิดว่าที่เขาทำทุกอย่างนี้เพราะอยากให้เธอไปให้พ้นหน้าพ้นตารึไง!

“ผมไม่...”

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ ฉันขอลาออก!”

หญิงสาวปาก้านลูกโลกที่เหลือลงพื้น ตวัดตาคมหวานขึ้นมองใบหน้าหล่อลุ่มลึกที่ซ่อนความร้ายอาจเอาไว้ ใครจะว่ายังไงก็ช่าง แต่เธอขอไม่ทนใช้อากาศหายใจร่วมกับเขาอีก

พอกันที!

คล้ายถูกอะไรบางอย่างที่หนักหน่วงยิ่งกว่าลูกโลกเมื่อกี้ฟาดจนจุก สรัทกาลไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร แต่มันทำให้หัวใจเขาเต้นช้าลงจนเกือบหยุดนิ่ง กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นยามที่หญิงสาวเดินผ่านหน้าเขาไป ก้าวฉับพลางสะบัดปล่อยมวยผมให้ความยาวสลวยลงมาคลอเคลียปิดร่องรอย เขาเคยอยากให้เธอปล่อยผมแบบนี้มานาน...

แต่ตอนนี้... ไม่ดีใจเลยสักนิด

ตาหวานเหลียวกลับมามองเขาอีกครั้ง เย็นชาเย็นเยือกราวน้ำแข็ง เธอกวาดตามองรอบห้องทำงานแสนหรูหราของชายหนุ่ม แล้วด่าทิ้งท้ายด้วยวลีที่อยากพูดมานาน

“คนหื่นกาม!”

----------------------------------------

ช่วงตอบคำถามจากทางบ้าน

- ลงเยอะๆ ได้ไหม : เรื่องนี้เน้นลงถี่ค่ะ ตอนนึงเฉลี่ยรวมสามถึงสี่หน้า A4 อาจไม่เยอะแต่ลงทุกวันเนอะ

- เซ็กส์ซีนจะเยอะไหม ทำไมไม่ค่อยมี : เพิ่งเปิดเรื่องเอง ใจเย้นนน ถ้ามีแล้วจะมีแบบเยอะลืมหายใจเลยค่ะ

- นางเอกจะแตกต่างไปจากเรื่องอื่นไหม : เรื่องอื่นเป็นยังไง ไม่ค่อยได้อ่าน อธิบายโหน่ย T-T เรื่องนี้จะดื้อๆแบบที่เห็น หัวคุณแสนเกือบแตกไปแล้วแค่ทำคิสมาร์คเอง 5555

- มีแฟนเพจไหม : ไม่มีจ้า ขี้เกียจดูแลหลายเพจ มีอะไรคุยกันในนี้ได้เลย ถ้าเป็นคำถามไรท์จะตอบทุกเม้นท์

- ทำไมไม่ติดแจ : ไม่รู้จะติดทำไม เขียนเอาสนุก และอยากให้ทุกคนสนุกเหมือนไรท์ ดังนั้นช่างหัวแจเถอะ!

- ลงจบไหม : แน่นวล!